Van Gelder dronk ‘een paar biertjes’ om zijn plaatsing voor de finale te vieren. Het leverde hem de ‘sportieve doodstraf’ op, zoals zijn advocaat het bracht in het kort geding. Een officier van justitie en journalist hadden het in NRC over een ‘beroepsverbod’. Het NOC*NSF stelde zich volgens de schrijvers van het stuk op als ‘aanklager, rechter en beul’. Ga daar maar eens overheen. Gerard Dielessen, directeur van NOC*NSF, legde uit dat de regels voor sporters helemaal niet te streng zijn: ‘Het olympisch dorp is geen concentratiekamp’. Don’t mention the war…
Wat er gebeurde na Van Gelders gedwongen vertrek uit Rio, is fascinerend. Zeventien miljoen verongelijkte bierbuiken sprongen op de barricades. Wat kwam daar een oerkracht vrij. Kunnen we hén geen stranden laten schoonmaken? De complexe discussie over voorbeeldfunctie en juridische details was in één keer haarscherp: either you are with Yuri, or you are against het biertje. Bij ‘grote’ standpunten blijkt een verkleinwoord een effectief wapen. Het biertje: lief, onschuldig, vertederend bijna. Zet daar ‘discipline’, ‘eigen verantwoordelijkheid’ en ‘voedingsschema’ tegenover en je ruikt direct een muffe putlucht. Turnmaillot op een handwasje en slapen. De hopman doet het licht uit.
Soms zijn er weinig woorden nodig om veel te zeggen. ‘Biertje, moet kunnen’. Alcohol als vanzelfsprekend onderdeel van ons leven, onder alle omstandigheden. Vergeet het grotere plaatje. Wat je ook doet, je pakt nooit een ‘volwassen man’ zijn biertje af. In de regels van NOC*NSF staan geen expliciete voorwaarden over alcoholgebruik. Misschien komen die er alsnog om pijnlijke situaties zoals met Van Gelder te voorkomen. Ik wens de opstellers in dat geval veel succes en ben benieuwd naar de formulering. Het biertje heeft krachtige ambassadeurs.
Maria Punch is stemcoach en schrijftrainer bij BNR. Ze blogt en twittert over #allesistaal