Een goed bedrijf is geen euroknaller…

En aandeelhouders zijn geen schapen. Al gedragen ze zich soms zo omdat ze zich er niet van bewust zijn dat ze ook bestuurlijke verantwoordelijkheid hebben: de aandeelhoudersvergadering controleert immers de Raden van Bestuur en Commissarissen. Die taak nemen wij, als aandeelhouder en dus als mede-eigenaar, bijzonder serieus. Wij kijken bij onze deelnemingen niet alleen naar het management, maar ook naar de commissarissen, want hun bestuurlijke verantwoordelijkheid is onder andere het toezicht houden op het beleid van de directie.

Aandacht

Commissarissen vertegenwoordigen in hun toezichthoudende rol de belangen van alle stakeholders. Dat kan natuurlijk alleen als ze precies weten wat het bedrijf doet. Zonder gedegen kennis kan je geen medeverantwoordelijkheid dragen voor het reilen en zeilen van de tent. Je moet dus veel meer doen dan het bijwonen van vergaderingen. Dat vond de commissie Tabaksblat ook. Zij had in haar Code opgenomen dat iemand niet meer dan vijf commissariaten in Nederlandse beursgenoteerde bedrijven tegelijk mag hebben. Nu is dat zelfs verscherpt. Misschien is dat een beetje te star, maar het vergt veel tijd om bedrijven naar behoren te volgen en begeleiden. Genoeg tijd besteden aan je commissariaat is van belang. Maar actieve betrokkenheid is nog belangrijker, want die voorkomt een te grote afstand tussen het bedrijf en haar toezichthouders.

Capaciteit

Een betrokken commissaris heeft de juiste capaciteiten, want de Raad van Commissarissen moet zorgen voor een directie die goed op haar taak is berekend. En moet dus de beweringen van het bestuur kunnen toetsen. Daarvoor moet het de verschillende disciplines in huis hebben die relevant zijn voor het bedrijf. Niet alleen de voorzitter, maar ieder lid moet verantwoordelijkheid (kunnen) nemen, want aan een-tweetjes tussen de voorzitters van de directie en de Raad van Commissarissen hebben we niets. In ieder geval moet de commissaris niet alleen afhankelijk zijn van de informatie die hij voorgeschoteld krijgt van het bestuur. Op pad gaan en met meerdere mensen spreken – ook uit het tweede echelon - geeft de noodzakelijke bredere kijk op de gang van zaken.

Regie in handen

Wij zijn als aandeelhouder geïnteresseerd in de samenstelling en het functioneren van de Raad van Commissarissen. Wij bemoeien ons er actief mee door namen te suggereren en naar profielen te vragen. En door met ze in gesprek te gaan als we daar aanleiding toe zien. Een te lage waardering van het bedrijf is zo’n aanleiding. Onderwaardering is in moeizame economische tijden een veelvoorkomend probleem. Bestuurders zijn zich vaak onvoldoende bewust van het gevaar ervan en de noodzaak er iets aan te doen. Als je geld in kas hebt, de rentevoet laag staat en je niets doet, is dat kwalijk. Je moet dan zelf aandelen inkopen. Fantasieloos? Welnee. Wat is er nu mooier dan eigen aandelen kopen om de regie in handen te houden? Als je de onderwaardering laat voortbestaan, komt er zo een Mexicaan voorbij die het heft in handen neemt.

Bewustheid

Dat zagen we bij Wavin. Dat kreeg van Mexichem een overnamebod van € 8,50 per aandeel toen de koers rond de € 3,50 lag, ofwel een premie van meer dan 100%. Klinkt leuk, maar het is wel minder dan de € 12,50 die het aandeel eerder in het jaar nog kostte. Wij zouden wel even nadenken om op zo’n bod in te gaan. Uitstappen op het dieptepunt van de markt hoort niet bij onze investeringsstijl al zijn wij, begrijp me goed, ook niet vies van een knock-out- bod. De bestuurders van Wavin vonden het bod indertijd ook te laag en zeiden dat ze daarvoor liever niet wilden verkopen. Een beetje gek, want zij zijn niet de eigenaren van het bedrijf; dat zijn de aandeelhouders. Als die gelokt door een premie verkopen, zijn de bestuurders de regie kwijt. Is dat erg? Ja, als dat tegen je zin en tegen de belangen van meerdere stakeholders ingaat wel. Het verlies van geld gaat dan hand in hand met het verlies van innovatie, know how en werkgelegenheid.

Betrokkenheid

Gelukkig zijn er ook veel voorbeelden van goed gedrag en tijdig bijsturen. Bij meerdere van onze deelnemingen besloten bestuurders eigen aandelen in te kopen, bedrijfsstrategieën aan te passen of de communicatie te verbeteren om onderwaardering tegen te gaan. En steeds meer Raden van Commissarissen blijken zich uitstekend bewust van hun taak. De nieuwe Raad van BE Semiconductor Industries NV is daar een goed voorbeeld van. Die spreekt ook met de grote klanten van het bedrijf en bezoekt de vestiging in het Verre Oosten om zelf te zien en horen wat er speelt. Directies vinden het soms eng als de commissarissen zo hands-on bezig zijn. Maar dat is het niet. Het is in hun eigen belang en dat van het bedrijf om ervaren mensen met gedegen kennis te hebben die helpen het bedrijf op de rit te houden. En lukt dat niet, dan kunnen aandeelhouders uiteindelijk nog beslissen het bedrijf zelf van de beurs te halen. Want ook al lijkt het uitverkoop, een goed bedrijf is nog geen euroknaller.

Wilt u ook weten wat het is om mede-eigenaar te zijn van veelbelovende bedrijven?
Klik hier en wij sturen u nadere informatie toe.