Hij kreeg de prijs dit keer voor zijn voorstelling Spijtig, spijtig, spijtig. Dat maakte de Vereniging van Schouwburgen en Concertgebouwdirecties (VSCD) zondagavond bekend in De Kleine Komedie in Amsterdam.
Helsen won de belangrijkste cabaretprijs eerder in 2009, voor zijn programma Het uur van de prutser. In 2006 had hij een nominatie op zak voor de Poelifinario. Volgens de jury stelt de 'Vlaamse reus' na een aantal topprogramma's ook in Spijtig, spijtig, spijtig niet teleur. ,,Het is een mooi filosofisch betoog met krankzinnige voorbeelden en uitstapjes.''
Voor de Poelifinario waren ook Ronald Goedemondt, Lebbis, Van der Laan & Woe, de Ashton Brothers en Kommil Foo genomineerd. De prijs is vernoemd naar een fictieve tropische vogel, die bedacht was door Toon Hermans.
Grenzen
Louise Korthals (1984) won de Neerlands Hoop, de VSCD-cabaretprijs voor de theatermaker met het grootste toekomstperspectief, voor haar voorstelling Vlieguur. ,,Wat een energie, wat een drive, maar bovenal: wat een geboren performer'', zei de jury, die meende dat Korthals op haar beste momenten doet denken aan ,,iconen van vorige generaties, zoals Jasperina de Jong en Adèle Bloemendaal''.
Wim Helsen won overigens eerder ook de Neerlands Hoop, in 2004. Hij stal toen de show met Heden Soup.
De jury stelde overigens dat cabaretiers wel wat verder mogen gaan met het opzoeken van grenzen en het er desnoods overheen gaan. ,,In de strakke kaders binnen de huidige theaterwetten, en gedreven door het verlangen om zo hoog mogelijk te kunnen scoren met bezoekersaantallen, neigt het genre cabaret soms te veel naar braafheid. De applausmeter en de grapdichtheid zijn tot een doel op zich verworden.''