Stille diplomatie helpt niet

De Nederlandse regering grijpt opnieuw naar de 'stille diplomatie' om drie Nederlandse militairen uit Libische handen te bevrijden. Maar dat is niet de juiste methode, waarschuwt oorlogsverslaggever Arnold Karskens op BNR. Om hun veiligheid te garanderen moeten de militaire juist bij zoveel mogelijk mensen bekend zijn.
Zware druk op politiek en media
Maar het ministerie van Defensie oefent juist zware druk uit op politiek en media om te zwijgen over de toedracht van de mislukte reddingsoperatie. Volgens Karskens is dat vooral bedoeld om tactische fouten onder het tapijt te vegen.
Drie militiaren vastgehouden
Het kabinet zwijgt al dagen over de pogingen om de drie Nederlandse militairen in Libië vrij te krijgen. De drie worden sinds vorige week zondag vastgehouden door de autoriteiten daar, nadat ze in de buurt van de Libische stad Sirte waren geland met een Lynxhelikopter om twee evacués op te halen, onder wie een Nederlander. De helikopter was opgestegen van het fregat Hr. Ms. Tromp, dat sinds een week voor de kust van Libië ligt.
Beter om mond te houden
Premier Mark Rutte maakte vrijdag na afloop van de ministerraad andermaal duidelijk ,,dat het beter is dat we onze mond erover houden’’ om de veiligheid van het drietal niet in gevaar te brengen. Sinds afgelopen zondag is er volgens de premier ,,intensief diplomatiek verkeer''. En alles ,,is erop gericht ze zo snel mogelijk gezond terug te krijgen.''
'Niet te vergelijken met Iran'
Volgens Rutte laat deze kwestie zich niet vergelijken met die van de Nederlands-Iraanse Zahra Bahrami, die kortgeleden in Iran werd geëxecuteerd. Stille diplomatie werkte daar niet. Ook de ministers Hans Hillen (Defensie, CDA) en Uri Rosenthal (Buitenlandse Zaken, VVD) benadrukten vrijdag dat de onderhandelingen met de Libische autoriteiten alleen maar negatief kunnen worden beïnvloed door al te grote openhartigheid.