De overheid houdt jaarlijks ongeveer 6000 mensen in vreemdelingendetentie. En dat kan lang duren... Sommige vreemdelingen zitten maandenlang achter de tralies, onder geestdodende omstandigheden.
"In een kleine ruimte, met iemand anders die je helemaal niet kent. Je hebt heel beperkte mogelijkheden voor bijvoorbeeld recreatie. Je mag niet werken, je mag niet studeren, je hebt maar heel beperkt bezoek", aldus Brenninkmeijer. En dat, zegt hij, terwijl deze mensen niets strafbaars hebben gedaan.
Alternatieven
Overigens mag je volgens het rapport van de Nationale Ombudsman in principe wel mensen in hun vrijheid beperken om ze succesvol uit te zetten, maar Brenninkmeijer dringt er wel op aan de omstandigheden te verbeteren.
Hij denkt daarbij aan meer bewegingsvrijheid, zinvolle dagbesteding zoals opleiding of werk, toegang tot internet en telefoon en passende medische zorg. Een andere mogelijkheid zou een meldplicht of het betalen van een borgsom kunnen zijn. "Alleen maakt het ministerie geen haast met het uitzoeken van dit soort alternatieven."
Brenninkmeijer: "Je kunt hetzelfde doel bereiken op een normale, menselijke manier. Daarvoor leven wij in een beschaafd land."
Reactie Leers
Voor minister Gerd Leers (Asiel) is vreemdelingendetentie het uiterste middel om
vreemdelingen uit te zetten die niet vrijwillig vertrekken, zegt zijn woordvoerder. "Wie
gewoon meewerkt aan vertrek, hoeft niet in detentie terecht te komen.''
Hij wijst erop dat Leers begin dit jaar is begonnen met het testen van alternatieven. Het gaat daarbij onder meer om een meldplicht in combinatie met terugkeerbegeleiding, een meldplicht met verblijf op betrouwbare adressen en een borgsom die de vreemdeling terugkrijgt als hij zelf vertrekt.