Uit onderzoek onder 500 consumenten blijkt dat het register een aantal tekortkomingen heeft. Bedrijven negeren het register, klanten worden gedurende de verwerkingstijd toch nog gebeld. En mensen die ooit klant waren bij een bedrijf worden ook gebeld.
Verhagen zegt onder meer dat de regels niet duidelijk zijn. Hans Leemans, directeur van het Bel-me-niet Register, vindt de kritiek terecht. Volgens Leemans is het probleem eigenlijk dat er twee delen van wetgeving zijn. "In het ene deel staat dat je het register moet raadplegen als je iemand wilt bellen die nog nooit klant geweest. Een ander ding is die uitzondering op de regel."
Recht van verzet
En die uitzondering is het recht van verzet. "Dat betekent dat een leverancier of een ex-leverancier je nog mag bellen. En dat deel wordt niet centraal geregistreerd. Dat is door heel veel consumenten heel slecht begrepen", legt Leemans uit.
Daar komt bij dat er geen duidelijkheid is over hoe lang bedrijven de gegevens van oud-klanten mogen bewaren en dus ook niet hoe lang ze nog contact met hen mogen opnemen. Zo zou er ook een onderscheid per productgroep moeten worden gemaakt, zegt Leemans.
Termijn
"Aan welk product mag je nou een langere of een kortere termijn koppelen? Het is natuurlijk zo dat een product als prepaid-kaart een heel andere termijn heeft dan bijvoorbeeld een auto met zeven jaar garantie. Maar wat daar tussen in geldig is, hoe je dat zou moeten interpreteren is heel erg onduidelijk."
Onbegrijpelijk
Onderscheid maken tussen wél en niet klanten, vindt Leemans te kort door de bocht. "Het recht van verzet is een recht dat iedere consument heeft om tegen een leverancier of ex-leverancier te zeggen dat ze je deze keer nog mogen bellen maar in het vervolg niet meer. Maar voor een consument is het lastig omdat hij dan eigenlijk tegen iedere ex-leverancier zou moeten zeggen. Dat is heel ongebrijpelijk."