Daar zitten de eurolanden met de handen in het haar: Griekenland
heeft acuut extra geld nodig om niet failliet te gaan. Maar volgens
de regels van het Internationaal Monetair Fonds moet Griekenland
dan voor de komende 12 maanden zijn gefinancierd. Dat is het niet.
Daarvoor moet er weer een nieuw noodpakket komen, inclusief
deelname van de banken. En dat is nog niet geregeld.
Slimme
oplossing? Briljant!
De ministers
van Financiën zinnen op een list: Als ze van het weekend nou heel
plechtig verklaren dat het nieuwe fonds er echt gaat komen, dan
knijpt het IMF misschien een oogje toe. Dan is dat acute
faillissement afgewend en heeft de EU nog een week respijt om die
private deelname te regelen. Ingewikkeld? Jazeker. Slimme
oplossing? Briljant.
Nóg slimmer
En het kan nóg slimmer: om banken te verleiden
deel te nemen aan een nieuw noodpakket, gaat de staat garant staan
voor een deel van hun risico. Ook dit is zo geniaal dat het flauw
zou zijn te zeggen dat je dan net zo goed de banken er helemaal
buiten kan laten.
Alleen wie had deelname van het
IMF en de banken ook weer bedacht?
Zo kan de politiek dat IMF-probleem en het
banken-probleem toch nog oplossen. Alleen wie had deelname van het
IMF en de banken ook weer bedacht? Precies: de politiek zelf, onder
aanvoering van ondermeer Nederland, dat “keiharde garanties” eiste
voor Griekse steun, maar zich nu op kunstige wijze onder de eigen
voorwaarden weet uit te wurmen.
[01-07] Hugo Reitsma: Briljante oplossing voor zelfverzonnen probleem
De Griekse crisis wordt steeds meer een politieke crisis dan een economische -. In Griekenland natuurlijk, waar het kantje boord was deze week toen het parlement stemde over nieuwe bezuinigingen. Maar het geldt niet minder in Brussel.