Slagers verkopen kalkoen in plaats van lam

“We dachten: we duiken eens in de wondere wereld van het lam”, vertelt Teun van de Keuken, verslaggever bij Keuringsdienst van Waarde, op BNR. “In supermarkten is lamsvlees juist vaak buitensporig duur, maar in sommige winkels is het weer ongelooflijk goedkoop: soms 5 euro per kilo. Dat is goedkoper dan de inkoopsprijs van een heel lam. Dus wij vroegen ons af: hoe kan het zo goedkoop zijn? Toen kregen we een tip van een slager die zei: weet u wel dat er ook vaak kalkoen als lam wordt verkocht?”

'Kalkoen smaakt naar niks'
Je zou toch denken dat je het verschil tussen lam en kalkoen wel proeft, niet waar? Van de Keuken beaamt: “Lam heeft toch wel een duidelijke smaak en kalkoen smaakt eigenlijk naar niks. Daarom vinden veel mensen dat juist lekker. Het gaat om blokjes, niet gekruid, die je in een stoofschotel doet. Waarschijnlijk stoof je die dan uren en doe je er vele kruiden bij en dan denk je: kennelijk smaakt lamsvlees zo. Eigenschap van kalkoen en kip is dat het vooral veel smaak aanneemt van de dingen die je erbij gooit. Misschien is het zo te verklaren. Hoewel, lamsvlees met al die spieren erin moet je juist uren sudderen. Dan wordt het mals."

O jongens, morgen hebben we echt iets te.pakken bij de Keuringsdienst! check uw ochtendbladen. #kvw

— Teun van de Keuken (@Teunvandekeuken) April 15, 2015

De vergelijking met het paardenvleesschandaal gaat niet helemaal op, vindt hij. “Dat speelde vooral in de supermarkten. Dat is hier niet aan de orde. Dit gaat echt om het goedkoopste segment van de slagers. Wij hebben niet kunnen achterhalen dat dit is veroorzaakt door de leveranciers. We denken dat die slagers dat zelf doen. Maar dat weet ik op dit moment niet zeker.”

Grootschalig onderzoek
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit wil weten om welke slagers het gaat. Van de Keuken weet nog niet of de Keuringsdienst van Waarde die informatie doorspeelt. “Ik zag de reactie van de Voedsel- en Warenautoriteit. Die vond ik buitengewoon slap. Zij zeggen: we willen graag de adressen weten en dan gaan we daar eens kijken. Maar het gekke is: dit is maar een steekproef, maar we horen verhalen dat dit op veel grotere schaal gebeurt. Dus het is niet zo dat de Voedsel- en Warenautoriteit maar even achterover moet leunen, dan geven wij die adressen. Nee, ze moeten eens op grootschalige wijze gaan onderzoeken of dit veel meer gebeurt in Nederland.”