Ian Burkhart, nu vierentwintig en verlamd sinds zijn negentiende. Hij brak zijn nek tijdens een surfvakantie, maar kon gelukkig uit het water gehaald worden door vrienden.
Eigenlijk had hij altijd wel gedacht dat de wetenschap hem ging helpen, maar dat het zo snel zou gaan had hij niet zien aankomen. Hij hoorde van een onderzoeksproject van Chad Bouton, van het Feinstein Institute for Medical Research.
Het idee was dat met elektroden signalen zouden worden opgevangen in de hersenen. Met kunstmatige intelligentie zouden de signalen eruit gefilterd worden die voor de vingers bedoeld zijn. Zo zou Ian zijn vingers weer zelf kunnen besturen.
Ian moest beslissen of hij onder het mes wilde bij een hersenchirurg, terwijl er geen enkele garantie was dat het iets zou opleveren en het een risicovolle operatie is. Hij koos ervoor om het te doen en niet lang erna bewoog hij voor het eerst zijn hand. "The first time when I was able to open and close my hand it gave me that sense of hope again for the future."