Advocaat zonder tableau, schilder zonder penseel

"Het enige wat ik nu achteraf bezie is dat ik ze de kans een beetje heb gegeven om te doen wat ze uiteindelijk hebben gedaan." Moszkowicz heeft zijn toga gedwongen aan de wilgen gehangen. Volledig tegen zijn zin in, of, zoals hij het zegt: “Het is alsof je een schilder zijn penseel afneemt."

Maar het Hof van Discipline oordeelde dat Moszkowicz een aantal fouten had gemaakt, net als de Raad van Discipline eerder, en dat hij tussen het oordeel van de Raad en van het Hof geen beterschap had getoond. Onzin, zegt Moszkowicz: "Na het oordeel van de Raad van Discipline heb ik mijn leven bewijsbaar gebeterd."

Winkeldiefstal
Dat het Hof besloot om 'de doodstraf te geven voor een winkeldiefstal', daarvoor steekt Moszkowicz ook grotendeels de hand in eigen boezem. Staatssecretaris Fred Teeven besloot - volgens de voormalig advocaat tegen de zin van het Hof - dat de tuchtrechtspraak in de advocatuur niet langer gedaan moet worden door advocaten onderling, maar door de overheid. Het wetsvoorstel daartoe werd door Moszkowicz juichend ontvangen. "De Orde vindt het wetsvoorstel verschrikkelijk, dus heeft de Orde, denk ik - en die stem heb ik ook wel gehoord - gedacht: 'we moeten laten zien dat we het zelf kunnen’.”

Contante betalingen
Moszkowicz was wel degelijk bezig zijn leven te beteren, zegt hij. Toch weigerde hij de namen van de cliënten door te geven die hem contant betaalden. Een zonde, maar volgens de schilder zonder penseel geen overtreding van de wet. "De Orde wil witwassen tegengaan. En daarom heeft de Orde een verordening opgesteld, dat is geen wetgeving, waarin staat dat iedere betaling boven de 15.000 euro gemeld moet worden bij de deken. Dat heb ik niet gedaan, want daar heeft de deken geen {hoest} mee te maken. Dat is een beroepsgeheim."

Beroepsgeheim
"De deken heeft volgens de advocatenwet geen beroepsgeheim. Dus ik heb gezegd: verander de advocatenwet. Als ik weet dat het bij de deken binnen de kaders van het beroepsgeheim blijft, dan is er geen enkel beletsel om de betaling te melden."

Moszkowicz is niet boos, niet verdrietig, hij heeft geen spijt. Hij is echter wel duidelijk, luid en duidelijk: "Het schrappen van het tableau is een berufsverbot. Ik gebruik zelden Duitse woorden, maar deze is wel op zijn plaats."