Volgens Seebregts vinden de verdachten dat ze onnodig streng worden behandeld. "Elke keer nadat ze bezoek hebben gehad zonder glas, worden ze gevisiteerd. Ze mogen hun familie en geliefden alleen een hand geven en zitten 22 uur per dag in de cel. Ze hebben vooral moeite met het feit dat er geen enkel individueel onderzoek wordt gedaan."
Ook Seebregts vindt dat het beleid te ver gaat. "Er is nooit onderzocht of dit noodzakelijk is voor de veiligheid. Er zijn bij veel verdachten geen aanwijzingen dat ze persoonlijk gevaarlijk zijn. Eén van hen heeft zich positief uitgelaten over IS op social media. Hij is voor de strijd tegen Assad. Maar dat wil nog niet zeggen dat hij gevaarlijk is. Hij wordt ook niet verdacht tot het oproepen van aanslagen."
Seebregts durft niet te zeggen of de hongerstaking wat zal opleveren. "Ik hoop het wel. Bij een eerdere hongerstaking in Vught zijn uiteindelijk de relaties tussen de verdachte en directie verbeterd. Zijn probleem was vooral het vernederen en het pesten. Men heeft veel gepraat en het is uiteindelijk beter geworden."