Af en toe is de spanning op de werkvloer bij het CBP door de hoeveelheid werk zo groot dat het volgens Kohnstamm 'niet gezond meer is'. "Ze kunnen tegen een stootje. Ik denk dat vijf op de tien zaken die we zien moeten laten liggen. En misschien wel meer dan dat. Een van de belangrijkste punten is dat we bestuurlijke boetebevoegdheid willen hebben. De last onder dwangsom, het enige dwangmiddel dat we nu hebben, is alleen voor goedwillenden."
Als het CBP ook onderzoek wil doen naar iets als wifi-tracking, zijn volgens Kohnstamm meer mensen nodig die gedurende enkele maanden alleen dáár mee bezig zijn. Als ik iets ga vragen aan mensen moet ik de algemene wet bestuursrecht in acht nemen - terecht - en moet ik mensen het recht geven op hoor-wederhoor. In een rechtsstaat is het verstandig dat áls je mensen macht geeft, om die macht tegelijkertijd aan banden te leggen door de algemene wet bestuursrecht."
Preventief
Bij het CBP werkt op dit moment 75 fte, en daar gaat volgens Kohnstamm te weinig preventieve werking van uit. "Met een bestuurlijke boete kun je zeggen: 'u zit fout, u betaalt'. Ik denk dat dat veel effectiever is om bedrijven over privacy te laten nadenken voordat ze een product op de markt brengen. Een toezichthouder kun je niet alles wat er in deze internettechnologische wereld gebeurt in de gaten laten houden. Daar zul je een forse uitbreiding op moeten toestaan."
Kohnstamm kent als geen ander de criteria die zijn organisatie hanteert om zijn prioriteiten vast te stellen. "Een ernstige verdenking, van structurele aard, van een overtreding van de wet bescherming persoonsgegevens, waar héél veel mensen last van kunnen hebben én waar we met onze boetebevoegdheid iets aan kunnen doen, dát is de trechter die we hanteren."
Bezuinigingen
Het CBP kreeg onlangs een extra budget van 750.000 euro, 10 procent van het totale budget. Maar dat dreigt er door bezuinigingen net zo hard weer af te worden gehaald. 'Dus aan de ene kant komt het erbij aan de andere kant gaat het er weer af." Het CBP concentreert zich daarom voornamelijk op gevallen waarin sprake is van ernstige verdenking van schending van de privacy, waar veel mensen de dupe van zijn en die met een last onder dwangsom kan worden aangepakt. "Dan gaan we ervoor."
"Zelfs een kluizenaar in Nederland - als die er nog zijn, maar als het ware - zit in 250 databases, en iemand die maatschappelijk én op internet actief is, zit in drieduizend databases", schetst Kohnstamm de onverbiddelijkheid van Big Brother in Nederland. "Op het moment dat je niet meer rechtmatig onbespied door het leven kunt gaan, kan ik je nooit meer iemand vertrouwen. Het blijft een heel essentieel onderdeel van ons maatschappelijk leven."