Scholing op het werk: de werkgever bepaalt

Uit onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau blijkt dat er in de praktijk niet meer geleerd wordt op de werkplek dan -pak 'm beet- tien jaar geleden. Slecht nieuws, vindt SCP-onderzoeker Jan Dirk Vlasblom. "De noodzaak om je kennis op peil te houden wordt groter. Dat desondanks de scholingsdeelname niet stijgt, is dus verontrustend."

Van alle werkenden gaf in 2010 ongeveer 40 procent aan, aan cursussen of scholing te hebben deelgenomen in de twee jaar voorafgaand aan de enquête. Dat is evenveel als in eerdere jaren. Bovendien ging het in de meeste cursussen vooral om vakinhoudelijke bijscholing en niet zozeer om omscholing of het substantieel verhogen van het niveau.

Arbeidsmarktpositie
Volgens het SCP is het volgen van vakgerelateerde cursussen zo normaal, dat het nauwelijks voordelen biedt voor de loopbaan. Bovendien lijkt de meeste scholing terecht te komen bij de groep die het het minst nodig heeft, namelijk bij degenen die toch al een sterke arbeidsmarktpositie hebben. Daarentegen doen deeltijders, flexwerkers en zzp'ers minder mee. "Terwijl zij vanuit de optiek van duurzame inzetbaarheid er eigenlijk het meeste rendement van zouden moeten hebben", zegt Vlasblom.

De meeste scholing wordt wel gevolgd op kosten van de werkgever. Ruim driekwart van de scholing komt voor rekening van de werkgever en wordt (deels) tijdens werktijd gevolgd.

Toekomstig werk
Volgens Vlasblom zou scholing meer dan nu gericht moeten zijn op niet het huidige, maar op toekomstig werk, zeker voor mensen wier baan op de tocht staat. "Dat zou je kunnen doen door werkgevers nog meer dan nu het geval is, te betrekken bij het van werk naar werk begeleiden van werknemers die verdwijnen."

Maar hoe krijg je werkgevers zo ver? "Je zou je kunnen afvragen of dat beleid aan de individuele werkgever en werknemer overgelaten moet worden, of dat daar toch op een iets hoger niveau een soort sectoraal coördinatiemechanisme in aangebracht moet worden", zegt Vlasblom.