De tocht van Marseille begint op de Alexanderplatz. "Hier komen de lijnen uit het oosten aan. Een mooie mengeling van de iconische Fernsehturm in de rug en de kerstmarkten op Alexanderplatz."
"Er komt hier een man voorbij met waarschijnlijk zijn kleinzoon op zijn nek. Ik vraag hem grappend of ik al de Kanzlerubahn kan nemen, maar dat kan natuurlijk niet want die gaat pas in 2019 open. 'Ik hoop dat hij er komt en dat het beter gaat dan de luchthaven'. De volgende halte is het Berliner Rathaus, nauwelijks 50 meter verder maar de politici willen ook hun eigen stationnetje."
"Dit kruispunt is al tien keer open gegooid en weer dicht gegaan. Ondertussen worden we het wel een beetje zat. Maar voor de volgende generaties is het zeker wat waard", zegt een andere passant.
Net een huwelijk
Vincent Kompier, urbanoloog en kenner van de stad Berlijn, legt uit
hoe het komt dat in Berlijn meerdere projecten zo vertragen en duurder worden. "Het is net een huwelijk. Het duurt altijd lang en het is altijd
duurder dan je denkt. Er is een soort stelselmatige onderschattingen van de
kosten en de tijd, omdat je anders iets politiek natuurlijk niet er doorheen
krijgt. Daar begint de fout al, want vanaf dat moment gaat het natuurlijk mis."
"Zelf vind ik het ook erg interessant dat hij onder al die culturele belangrijke musea door gaat. Volgens mij heeft dat ook erg invloed op de vormgeving van de stations. Het is eigenlijk een soort 3D geschiedenisles waar je doorheen loopt. Het is altijd interessant om te zien hoe ze daar de geschiedenis representeren."