Elke week schrijft een Europarlementariër een column voor de website www.bnr.nl/europa. Deze week: Thijs Berman (PvdA).
Het voorstel om nu met 26 lidstaten verder te gaan, houdt enerzijds de druk op de ketel van de begrotingsdiscipline, maar maakt anderzijds de constructie juridisch complexer en dus instabiel. Dat brengt het levensgrote risico met zich mee dat de zwaargewichten Frankrijk en Duitsland nog meer de baas worden dan ze al zijn en dat is niet in het belang van kleinere lidstaten zoals Nederland.
Het leidt bovendien af van het echte probleem dat er nog altijd geen gezamenlijk plan ligt om uit de crisis te komen. Geen plannen om de groei te stimuleren en om werkloosheid tegen te gaan, geen aanpak van de financiële sector. Alleen over rechts bezuinigen zijn de Europese regeringsleiders het eens. De top was een afgetekende mislukking die is gemaskeerd met een verdragje van de 26.
Werkloosheid
Het wantrouwen in de financiële sector slaat intussen over naar de hele economie. Nederland krijgt er volgend jaar 90.000 werklozen bij. Dat kan en moet anders, als de Europese leiders hun gezamenlijke kracht durven te gebruiken in plaats van eindeloos verdeeldheid uit te stralen.
De enige conclusie moet nu zijn: snel terug naar de onderhandelingstafel. Met Groot-Brittannië erbij, want dat land is té belangrijk in de EU om achteloos te zien afdrijven. En ophouden met die belachelijke oorlogsretoriek. Die peperdure en asociale ruzie moet worden bijgelegd.
Thijs Berman