Jaap de Hoop Scheffer: 'Eindspel Syrië aanstaande'
Het eindspel rond het conflict in Syrië lijkt aanstaande. De betrokken partijen komen langzaam maar zeker in de fase dat ze hun eigen stukje proberen 'uit te snijden'. Dat zegt voormalig NAVO-Secretaris Generaal en minister van Buitenlandse Zaken Jaap de Hoop Scheffer in het terrorisme-interview van BNR De Wereld.
Syrië zal na de 'herverdeling' dan ook niet voortbestaan als eenheidsstaat, verwacht De Hoop Scheffer. 'Uiteindelijk zul je een Syrië zien dat is opgedeeld in een aantal kantons, om het op zijn Zwitsers te zeggen.' Hij baseert zijn inschatting onder meer op de huidige Amerikaanse rol in Syrië. 'We hebben het incident gehad met het neerschieten van een Syrisch gevechtsvliegtuig door een Amerikaans vliegtuig. Dat duidt op een pro-actieve rol. Ik hoop overigens wel dat de deconflicteringsregeling met de Russen in stand blijft, want je moet er niet aan denken dat ze elkaar per ongeluk uit de lucht schieten.'
Het eindspel dat De Hoop Scheffer voorziet zal in eerste instantie militair zijn, maar daarna ook politiek. Met de pogingen om IS te verdrijven uit Mosul en Raqqa lijkt het moment steeds dichterbij te komen dat de terroristische organisatie er definitief wordt verslagen, al benadrukt De Hoop Scheffer dat IS daarmee nog niet is uitgeschakeld. 'IS verslaan in de regio is natuurlijk niet IS wereldwijd verslaan. En het is zéker niet IS ontslaan waar het gaat om terugkerende jihadisten.'
Interventionisme
De tijd van interventionisme is volgens De Hoop Scheffer voorbij. Interventies als in Afghanistan tonen aan dat het een illusie is dat je in tien jaar tijd stabiliteit en democratie kunt brengen, zelfs niet met de 150.000 militairen die er ooit zaten. ' De militaire optie is zelden een handige. Je moet hem achter de hand houden, want de tegenstander moet weten dat je die als uiterste middel militairen moet kunnen inzetten. Je 'soft power' wordt alleen serieus genomen als men weet dat er indien nodig 'hard power' achter zit. Maar dan moet je het ook wél zo spelen.'
Neem Libië. Daar werd besloten om te interveniëren omdat de toenmalige Libische leider Kaddafi in Benghazi iedere burger leek te doden. 'Maar we intervenieerden alleen vanuit de lucht en niet door militaire presentie op de grond - daar had je hier overigens ook geen parlementariër in meegekregen. In Afghanistan is wel een aantal dingen gebeurd, maar democratieën zijn per definitie ongeduldig en we zijn daar veel te vroeg weggegaan.'
