De economische modellen die worden gebruikt om de schade door klimaatverandering te berekenen, hebben een blinde vlek. Vrijwel zonder uitzondering negeren ze 'tipping points', omslagpunten waarbij er iets verandert dat niet meer ongedaan gemaakt kan worden.
Japanse onderzoekers laten zien dat het mogelijk is die kosten te schatten, maar het kost wel veel rekenwerk. In hun computermodellen nemen zij de ecosysteemdiensten mee, dat zijn opbrengsten die de natuur ons geeft. Maar minstens zo belangrijk, omdat de mens van nature risicomijdend is, zullen we ook vaak diep in de buidel willen tasten om zo'n omslag te voorkomen. En ook die kosten kunnen hoog oplopen, schrijven zij in het wetenschapsblad PNAS.