Een kartonnen beker bij de koffieautomaat geeft een beter gevoel dan zo een van plastic. En dat geldt ook voor een beker van het bioplastic PLA. De grondstoffen zijn hernieuwbaar. Het afval is biologische afbreekbaar. Er zit geen aardolie in.
Helaas is dat gevoel niet helemaal terecht, blijkt uit promotieonderzoek dat Eugenie van der Harst aan Wageningen UR deed. Zij bekeek de milieudruk van koffiebekers met behulp van een levenscyclusanalyse. Neem je daarin alleen het klimaat mee, dan kan de oude polystyreen beker beter worden vervangen door karton of PLA.
Meststoffen
Maar er is meer
dan alleen klimaatverandering, zegt Van der Harst. Als bijvoorbeeld ook kijkt
naar de verzuring, of naar bodemvervuiling door weglekkende meststoffen, dan
verandert het plaatje. De oude bekers scoren daarop zoveel beter dat je niet
meer zomaar kunt zeggen dat karton beter is.
Daarmee wordt het er niet makkelijker op, want nu is de vraag waarom je die kartonnen bekertjes kiest. Doe je dat om klimaatverandering tegen te gaan, of om te voorkomen dat de biodiversiteit wordt aangetast?
Levenscyclusanalyse
Ook om een andere
reden moeten levenscyclusanalyses ingewikkelder worden, laat Van der Harst
zien. Tot nu toe zitten er grote verschillen tussen analyses die worden
uitgevoerd door verschillende mensen en organisaties. Soms is dat te verklaren
met commerciële of ideologische belangen. Maar ook als iedereen volstrekt
oprecht te werk gaat krijgt niet iedereen dezelfde uitkomst.
Dat komt, zegt Van der Harst, doordat er nu vaak maar naar één productiewijze wordt gekeken, of zelfs maar naar één fabriek. De resultaten worden robuuster wanneer meer gegevens verzameld worden. Ook dat maakt de uitkomst van de analyse ingewikkelder. Dat levert niet langer één score op, maar een range. Dat is ingewikkelder dan de huidige methode. Toch is dat beter, want zo is de werkelijkheid.