Er is iets bijzonders aan de hand met de r in het Nederlands. Zoveel variatie als wij hebben, zie je nergens in de wereld. Tenminste, dat dacht Koen Sebregts toen hij aan zijn onderzoek begon. Deze week promoveert hij daarop aan de Universiteit Utrecht.
De meeste onderzoekers vinden vier variaties wel voldoende. Een met de punt van je tong, een achterin de keel, de Gooise r, en de stomme. Maar om trends te signaleren, moet je de variaties beter in kaart brengen.
Jonge Vlamingen, bijvoorbeeld, schuiven met het woord ‘boer’ langzaamaan op richting ‘boesj’, merkte Sebregts. Ook in Nederland verandert de uitspraak, maar niet in dezelfde richting als in België. Hier is de Gooise r –eerst nog vooral populair onder jonge vrouwen- bezig met een onstuitbare opmars.