Peter Boelhouwer, hoogleraar woningmarkt aan de TU Delft, legt uit hoe het zit. De verhuurdersheffing is een belasting die zowel woningcorporaties als particuliere verhuurders betalen aan de Staat. De heffing werd ooit in de crisistijd ingevoerd om de problemen met de Rijksbegroting op te lossen. Mede door de stijging van de WOZ-waarde, die daaraan gekoppeld is, is dat voor woningcorporaties opgelopen tot 1,7 miljard per jaar en zo'n 200 miljoen voor de particuliere sector.
Beluister ook | Ask Me Anything | De huizenmarkt
De Tweede Kamer heeft het huurbeleid van minister Ollongren goedgekeurd, maar de Eerste Kamer niet. De Senaat drong aan op een huurbevriezing. Dat zou betekenen dat de huurverhoging op 0 komt te staan in plaats van op 2,7, zoals nu het geval is. De minister heeft die motie van de Eerste Kamer naast zich neergelegd. Het kan zijn, zegt Boelhouwer, dat die 200 miljoen een beetje een goedmakertje is.
Investeringsaftrek
Eigenlijk is de verhuurdersheffing niet meer van deze tijd, vindt Boelhouwer. Vrijwel alle fracties in de Tweede Kamer, behalve de VVD, zeggen nu dat er iets aan die heffing moet gebeuren. De algemene verwachting is dat er na de verkiezingen structureel iets gaat veranderen. Dat kan een gedeeltelijke afschaffing zijn, omdat er een soort investeringsaftrek gemaakt wordt. 'Als je dan veel investeert, krijg je aftrek, zoiets.'
Wat is betaalbaar?
De huren volgen nu de inflatie. De kosten van de corporaties zijn hoger dan de inflatie. Dus er wordt eigenlijk al ingeteerd. Eigenlijk zou volgens Boelhouwer vanuit het Rijk moeten worden aangegeven wat nou betaalbaar is. Het Nibud heeft berekend dat een kwart van de huurders niet kan rondkomen en de helft kan maatschappelijk niet mee. 'En daar moet wat aan gebeuren.'
