Opvallend genoeg zijn het niet de stikstof- en PFAS-crisis die de daling in het aantal opgeleverde huizen veroorzaken, zegt Peter Boelhouwer, hoogleraar woningmarkt aan de TU Delft. 'We zijn al drie jaar aan het zakken. In 2017 werden er nog 85.000 vergunningen verleend, in 2018 ging dat naar 70.000 en 2019 was het dieptepunt: er werden toen 58.000 vergunningen gegeven om te bouwen. Pas in de tweede helft van dat jaar hadden we last van de PFAS- en stikstofcrisis. We hebben zijn niet in staat om harde plancapaciteit te krijgen: plekken om te bouwen.'
Luister ook | Grote steden willen betere bescherming tegen 'buy to let'
'Burgers maken bezwaar tegen bouwplannen'
In principe zijn er wel voldoende locaties om 80- tot 90- duizend woningen te bouwen, zegt Boelhouwer, maar het is heel moeilijk om die 'hard' te maken; om ze gereed te krijgen om er te gaan bouwen. Om locaties uiteindelijk geschikt te maken voor woningbouw is vaak nog een grote stap, merkt de hoogleraar op. 'Als je een idee hebt van een plek waar je wil gaan bouwen, dan moet je een bestemmingsplan gaan maken. Maar dat doen we op moeilijke plekken.'
Luister ook | Bouwend Nederland: verklaar stikstofwet niet controversieel
Het gaat volgens Boelhouwer vaak om grote gebieden in steden en industriegebieden. 'Dan moet je grond saneren, bedrijven uitkopen en infrastructuur aanleggen. Dat kost tijd en geld. Het geld is er vaak niet en dan kunnen plannen niet hard gemaakt worden.' Ook zijn de mensen zelf dwarsliggers bij nieuwbouw. 'Er zijn veel burgers die bezwaar maken tegen die plannen.'
