Blik op Europa | 'Macedonische regering moet nu weg'
Er is geen plek meer voor de huidige conservatieve regering in Macedonië en we moeten deze crisis gebruiken om het land - politiek- te resetten. Dat zegt Nikola Dimitrov, oud-ambassadeur in Nederland voor Macedonië en een diplomatieke insider op belangrijke internationale dossiers van zijn land.
Europa-verslaggever Anke Truijen over het gesprek met Dimitrov in BNR de Wereld, die tegenwoordig verbonden aan het Hague Institute of Global Justice
Er wordt al een paar dagen actie gevoerd in Macedonië. Oppositie en demonstranten eisen het aftreden van de conservatieve regering Gruevski vanwege corruptie –en afluisterschandalen. Dimitrov sprak afgelopen de tienduizenden mensen in de hoofdstad Skopje zelf toe. In de Europese hoofdsteden lobbyiet hij achter de schermen. Tegen Gruevski. Maar vooral tegen het huidige politieke systeem waar de media, rechtsstaat en democratie onder druk staan.
“Er is haast geboden om de politieke crisis op te lossen want het maakt het land instabiel. En iedereen in Macedonië, of in de regio, kan misbruik maken van die fragiliteit en de etnische spanningen opvoeren. We hebben internationale diplomatieke druk nodig van Brussel en betrokkenen in Macedonië om de crisis op te lossen: De erosie van democratische instituties.”
Volgens Dimitrov zijn er genoeg bewijzen tegen de regering van verkiezingsfraude, machtsmisbruik, intimidatie en corruptie. “In elk normaal democratisch land was een regering al afgetreden vanwege één van deze klachten. Maar we kunnen niet op de huidige rechtsstaat rekenen om hier tegen op te treden.”
De situatie kan ontvlammen in meer chaos en politieke impasse. Maar Dimitrov is hoopvol. “We hebben een risicovolle situatie. Maar we kunnen dit moment ook gebruiken om uit de vicieuze cirkel te breken.” Hij gelooft dat er onder demonstranten hetzelfde en sterk gevoel leeft dat deze regering onder druk kan zetten om af te treden.
“Er was (zondag tijdens massaprotest) een nieuw gevoel van solidariteit en saamhorigheid. Langs etnische lijnen, wat ik nog nooit heb gezien in deze omvang. Maar ook langs ideologische lijnen. Dit ging verder dan een oppositieprotest. Het waren de burgers die zeiden: we hebben genoeg van deze politiek, we willen een fatsoenlijke plaats om te leven.”
