Het collectief was sowieso al bedoeld als een 'tijdelijk vehikel', specifiek gericht op het stikstofbeleid, zegt Calon. 'Met het uitkomen van de Kamerbrief van het kabinet, twee weken geleden, is er aan die tijdelijkheid een einde gekomen. Het speelveld verlegt zich naar de regio en de provincies. Dat doen de regionale land-en tuinbouworganisaties, dus dat hoeft het Landbouw Collectief niet meer te doen.'
Beluister ook | Rutte over uitspraken FDF: Dit niet nog een keer
Terwijl de regionale overleggen tussen boeren, burgers en buitenlui vaak tot gezamenlijke oplossingen leiden, verhardden de standpunten binnen het landelijk overleg steeds meer, merkte Calon tot zijn teleurstelling. 'Het Landbouw Collectief weigerde de laatste weken nog met het kabinet te praten. Dan moet je ook niet vreemd staan te kijken als de politiek zijn eigen gang gaat. Ik vind het resultaat niet goed genoeg, het had veel beter moeten zijn.'
Beluister ook | Landbouw Collectief start rechtszaak tegen Schouten
Druk opvoeren
Hoewel de eerste collectieve acties van het Landbouw Collectief erg goed werkten voor het opvoeren van de druk richting de politiek, was Calon minder te spreken over latere acties, en met name met verschillende uitlatingen van de Farmers Defence Force. Hij wil vooral de samenwerking zoeken met organisaties die dezelfde doelen nastreven en dezelfde waarden uitdragen. 'Wij zijn al een jaar of zes meer een netwerkorganisatie, in plaats van dat we alles alleen doen.'
Lees ook | Liveblog Coronacrisis
VNO-NCW is daarin een natuurlijke partner, maar ook de samenwerking met natuurorganisaties gaat LTO Nederland zeker niet uit de weg. Daarbinnen heeft wel iedereen zijn eigen manier van werken,, en dat kan botsen. 'De Farmers Defence Force is wat militanter en zit eigenlijk alleen op stikstof. Wij zijn veel breder georiënteerd en veel meer van het overlegmodel en compromissen sluiten. We zoeken naar gemeenschappelijke punten met andere actoren op dit dossier.'
Verkeerde verhouding
Het wil niet zeggen dat LTO Nederland zich klakkeloos schikt in de wensen van de politiek, zegt Calon. Vooral de verdeling van het beschikbaar gestelde geld is hem een doorn in het oog. 'Ik denk dat je met technische maatregelen een veel snellere en betere ammoniakreductie krijgt. Als je per jaar 1,3 miljard euro beschikbaar stelt om boerenbedrijven op te kopen en 200 miljoen voor innovatie, dan vind ik die verhouding verkeerd.'