Om iets preventief af te laten branden, moeten er een doelstellingen aan gekoppeld worden, aldus Dam. 'En aan de hand van die doelstellingen ga je op bepaalde momenten in het jaar, of op de dag zelf kijken naar hoe je bepaalde stukken het best kan aansteken', duidt hij. 'Dat wil dus eigenlijk zeggen dat vuur gebruikt wordt om het landschap te beheren.'
‘Dat wil dus eigenlijk zeggen dat vuur gebruikt wordt om het landschap te beheren’
En dat is allesbehalve zo simpel als het aansteken van een stukje gras met een standaard aansteker. Dam durft zelfs te spreken van een 'ware kunst'. Want om de doelstellingen goed te bereiken, moet je goed weten wat de weersomstandigheden bijvoorbeeld moeten zijn. 'En dan ga je nog kijken naar de verschillende brandpatronen die gebruikt kunnen worden.'
Niet nieuw
Hij benadrukt dat het experimenteren met het gecontroleerd uit laten branden van bepaalde stukken grond niet nieuw is. Integendeel. Het is al duizenden jaren oud. 'De oude Aboriginees en de Indianen in Westelijk-Amerika gebruikten vuur al ver voor onze tijd als beheermethode.'
Lees ook | Hitte stijgt Duitsland 'zum kopf': siësta's en koude voetbaden voorgesteld
De reden voor het heruitvinden van de methode is dat weersomstandigheden door klimaatverandering steeds extremer worden', vervolgt hij. 'We hebben langere en drogere periodes, en Nederland is geen uitzondering. En daar moeten we op anticiperen. En als enige draaiknop hebben we de vegetatie en landschapsindeling. Vuur is een goede methode om daar invloed op uit te oefenen.'
Biodiversiteit
Sterker nog, het zou ook goed zijn voor de biodiversiteit, betoogt Dam. Hij vergelijkt het een tuin, die ook gedijt als de tuin met rust wordt gelaten. 'Maar over het algemeen beheren we tuinen door te snoeien, waardoor diversiteit gecreëerd wordt', besluit hij. 'En dat is dit ook. Dit is niet meer dan een natuurlijke manier van snoeien en vegetatiemanagement.'