In totaal zijn er 117 ontwikkelingsprojecten gefinancierd, zegt Daniela Rosche van Oxfam Novib die de geldstromen heeft onderzocht: ‘Die projecten kun je opsplitsen in vier grote thema’s. Ontwikkelingsprojecten zoals scholing, onderzoekmonitoring, opbouw van rechtsorde en ook migratiemanagement.’
Migratiemanagement
Onder migratiemanagement vallen zaken als grensbewaking, het versterken van de Libische kustwacht en het ondersteunen van Interpol. En daar is ontwikkelingsgeld helemaal niet voor bedoeld, zegt Rosche: ‘Dit soort ontwikkelingsgelden zijn gewoon bestemd voor sociaaleconomische ontwikkeling van de allerarmsten. Je wilt mensen in bijvoorbeeld Libische kampen helpen met werkgelegenheid of als er honger is. Die laat je nu de rekening betalen voor de Libische kustwacht. Dat slaat natuurlijk nergens op.’
Oorzaken aanpakken
Sinds 2017 is het aantal migranten dat via de onveilige bootjes hierheen is gekomen, aanzienlijk gedaald. In dat opzicht is het geld dus best effectief gebleken. Maar Rosche ziet vooral dat dit soort fondsen hierdoor onder druk komen te staan: ‘Je hebt minder middelen tot je beschikking om echt armoede te bestrijden, ongelijkheid aan te pakken, klimaatverandering tegen te gaan, zelfredzaamheid te versterken en gewoon toekomstperspectief op te bouwen.’
De mensen zitten gewoon voorlopig vast in kampen, zonder perspectief. Je lost op de lange termijn die problemen, de oorzaken waarom die mensen überhaupt daar zijn gekomen, niet op. Klimaatverandering, honger, gebrek aan perspectief. Dat zijn de grondoorzaken waarom mensen mobieler worden en ergens anders een toekomst willen opbouwen.’