Van doorslaan is geen sprake, vermoedt Yvonne Willemsen, hoofd veiligheidszaken van de Nederlandse Vereniging van Banken. Wel herkent ze de zorg over onbedoelde consequenties van te strenge witwaswetgeving. 'Die wetgeving betekent inderdaad dat we heel veel van onze klanten moeten weten, zeker bij hoogrisicobedrijven. Voor sommige van onze klanten is het heel lastig om die informatie boven water te krijgen, en voor ons om het te verifiëren.'
Lees ook | BNR's Big Five | Paul Depla, burgemeester Breda
Willemsen wijst erop dat je rekeningen niet mag openen als je bepaalde informatie niet boven water krijgt. 'Toezichthouders geven ook wel aan welke categorieën een hoog risico vormen. Het is ook niet zo dat hoogrisicoklanten per definitie niet binnenkomen, je moet alleen veel meer informatie van ze verzamelen. Dat is in de praktijk een hele lastige zaak, ook voor de bank die de afweging moet maken of die genoeg inzicht heeft.'
Klachten uit de markt
De EBA is verantwoordelijk voor de spelregels waar de banken zich aan moeten houden en kreeg al veel klachten uit de markt, zegt FD-journalist Rutger Betlem. 'Ze zijn nu aan het onderzoeken in hoeverre het anekdotisch bewijs dat ze hebben ook werkelijk klopt en breed gedeeld wordt. Het witwasonderzoek is volgens de banken zo streng en ze worden er zo nerveus van dat ze liever grote groepen klanten uitzoeken dan heel veel onderzoek moeten doen.'
Luister terug | Banken richten speciale organisatie op voor opsporen witwaspraktijken
Betlem wijst op het witwasschandaal bij ING, waarbij voor 775 miljoen euro werd geschikt. Banken geven de voorkeur aan rechtszaken over gesloten rekeningen, want dat is een stuk goedkoper, zegt Betlem. 'Als de regels zo streng worden en de boetes zo hoog, ga je op een gegeven moment je knopen tellen. Vergeet niet dat het heel lastig is om toezicht te houden op transacties die plaatsvinden in landen als Syrië en Iran.'
