Dat staat in een nieuwsbrief van de directie aan het personeel, die het Financieele Dagblad heeft ingezien. Ook andere bedrijven in de Rotterdamse haven zuchten onder de insluipers of uithalers, meldt het FD. Het betreft personen die wel de voetsoldaten van criminele organisaties worden genoemd en die precieze instructies krijgen over waar de drugs, voornamelijk cocaïne, zich bevinden. De problemen laten zien hoe diep de drugsmaffia in de haven is doorgedrongen.
Luister terug | 'Haven Rotterdam kan tot 40 procent van Nederlandse CO2-reductie realiseren.'
De criminele activiteit is lucratief: vergoedingen lopen op tot tienduizenden euro’s per opdracht. ‘Het risico is gering’, zegt Jan Kamp, directeur van de Douane in Rotterdam. ‘Ze worden gepakt, krijgen een boete van 90 euro en staan een paar uur later weer buiten. We hebben dit jaar al 150 insluipers gepakt, van wie tien personen al meerdere malen.’ Pas als de link met smokkel van verdovende middelen is te maken, kan het OM tot vervolging overgaan.
Lees ook | Haven Rotterdam moet jaren herstellen van coronaklap
Ook de medewerkers van de terminals maken zich ernstig zorgen over de insluipers, niet in de laatste plaats vanwege hun eigen veiligheid. Volgens FD-journalist Rob de Lange komt het vaak voor dat het werk uren stilligt, maar er niemand wordt gevonden. 'Dan moeten die mensen wel weer aan het werk, terwijl ze niet weten of een insluipers nou wel of niet zijn gepakt, dat is wel lastig.'
Inbreekschade
De overlast beperkt zich niet tot de bedrijven, ook het personeel lijdt eronder, zegt Piet Hein Horstmeier, directeur van havenbedrijf Agro Merchants. 'Je moet je voorstellen dat we elke ochtend wordt geconfronteerd met inbreekschade, of dat mensen die gewoon hun kind op school ophalen worden aangesproken, tot en met intimidaties op de werkvloer en de gevolgen van grove inbraak.'
In goede samenspraak met het OM, politie en douane slaagde Agro Merchants er volgens Horstmeier in om het bedrijf wat dat betreft 'schoon' te krijgen. 'Het begint met de gezamenlijke conclusie dat het 'tot hier en niet verder' is. En dan ga je heel ver: openbare wegen afsluiten met een slagboom, dure camerasystemen plaatsen, mensen screenen en veelvuldig met mensen in gesprek. Ook zij hebben er continu last van.'
