'Personeelstekorten leiden nog niet tot fors hogere looneisen'
De pandemie heeft geleid tot een plotselinge en diepe recessie vorig jaar waarbij veel banen verloren gingen. Nu de economie herstelt van de pandemie, blijkt dat er in veel landen personeelstekorten zijn. Dat terwijl de werkloosheid op veel plekken hoger is dan voor de pandemie. BNR-huiseconoom Han de Jong vraagt zich af of de lonen nu ook harder zullen gaan stijgen.
Ondanks de bijzonder krappe arbeidsmarkt, constateert De Jong nog geen versnelling van de loonstijging in Nederland. 'Werkgeversorganisatie AWVN houdt cijfers bij over wat er precies in cao's wordt afgesproken. Dat zie je in de loop van dit jaar wel iets oplopen, maar dat is nog steeds heel weinig. FNV heeft voor volgend jaar wel een stevige looneis neergelegd: honderd euro per maand voor iedereen, plus automatische prijscompensatie. Dat komt voor de laagstbetaalden neer op een stijging van een procent of zeven, dus dat is op zich wel een stevige looneis.'
Duitsland en China
Ook in andere landen stelt de vakbeweging volgens De Jong stevige looneisen. 'In Duitsland bedragen die ook ongeveer vijf procent, en daar zijn al wel wat stakingen geweest. De Duitse vakbonden zetten altijd hoog in, en daar komen dan vervolgens vaak beperkte loonstijgingen uit voort. Maar nu is de situatie anders, want er is een unieke combinatie van forse personeelstekorten en een sterke financiële positie van bedrijven in de industrie. De kosten van de recessie zijn vorig jaar grotendeels door de overheidsfinanciën gedragen, dus wellicht is het zo dat in de huidige situatie Duitse werkgevers sneller bereid zijn om hoge lonen te betalen.'
Luister terug | Arbeidspotentieel 50-plussers onderbenut
Ook komen er vandaag groeicijfers uit over de Chinese economie over het derde kwartaal. Daarin is een groei van bijna vijf procent te zien, wat voor Chinese begrippen behoorlijk laag is. Volgens De Jong is dat te wijten aan een 'perfect storm' van omstandigheden. 'Ze hadden in het derde kwartaal nog lockdownmaatregelen, ze hebben problemen met de energievoorziening én problemen in de vastgoedsector, met Evergrande en wellicht nog anderen. Een collega uit Australië merkte op dat de beleidsmakers zo weinig reageren op de terugvallende groei in China, en zijn mening is dat men dit wel wil accepteren. China is de afgelopen decennia de motor geweest voor de wereldeconomie, dus als die naar een duidelijk lagere groeiversnelling overschakelen, gaat dat voor de rest van de wereld ook wel merkbaar worden.'
