Het komt omdat de meeste werknemers in grote bedrijven niet het verschil beseffen tussen een relatie en een transactie. Een relatie is menselijk geladen, een transactie is zakelijk van aard.
Ook de ontslagen lieden bij Philip Morris haalden dat door elkaar. Ze dachten een relatie met hun werkgever te hebben, gevoed door die gefrituurde Brabo sentimenten die generaties lang stand hielden. Maar Philip Morris is een beursgenoteerd bedrijf, daar geldt louter de verlies en winstrekening. Hoe onnozel kun je zijn? Door een menselijke relatie te voelen met je werkgever?
Het bedrijfsleven is simpel: je vreet op of wordt opgevreten. Stijgt jouw marktaandeel, dan zakt het bij een ander. Daarom zitten er bij bedrijven verschillende menstypen.
Business Coach Eelco Smit heeft daar een mooie theorie over. Hij stelt: aan de top van elk succesvol bedrijf zit altijd een sociopaat, zeg een gewond dier of een gefnuikt kind dat zijn gram wil halen. Dat is een paar procent.
Daaronder zit een grote groep lieden die Smit de 'clueless' noemt. Dat is het middenkader bij ABN, KLM, KPN, T&T en al die andere bureaucratieën, zie de pakmannen in de metro richting Zuidas. Ze bezetten functies als adjunct hoofd zakelijke hypotheken, plaatsvervangend chef vrachtverkeer of voorman logistieke grondbekabeling Noord Nederland.
Een vage middenbaan bij De Telegraaf, Sanoma of FD Mediagroep is minstens zo inwisselbaar. Deze 'clueless groep', 50 procent in het bedrijfsleven komt nu in de problemen; internet roeit deze middenmoot genadeloos uit. Daarom dat verdriet in de Gooise dreven.
Rest de 45 procent aan de onderkant. Onder die sociopaten, onder die 'clueless' groep komt het gedienstige voetvolk. Dat zijn de losers van de moderne samenleving, de goedwillende zielen die oprecht sentiment voelen voor een multinational als Philip Morris. Love is in the eye of the working man.
Dus: check als BNR-luisteraar even in welke categorie u zit en kom in actie als u in de 'clueless' zit of aan de onderkant.
En bewaar uw gevoelens voor thuis.