Een pak van Hartmans hart, want 'een boekenkast is helemaal niet persoonlijk natuurlijk. Alhoewel...' De meeste boeken zijn overigens ongelezen en zo zien ze er ook uit, constateert de verslaggever. Behalve Hartmans eigen boek, want daaruit leest hij voor in het schnabbelcircuit. 'Daar doe ik van die post-its tussen om te kijken waar de leuke stukjes zitten.'
Maffiamaat van Bram Moszkowicz, om te beginnen, mocht niet ontbreken in Hartmans collectie. Want ondanks de schandalen rond diens persoon blijft de voormalig advocaat een 'lekkere vechter', zoals Hartman zegt. 'Ik vind het wel mooi dat die man gewoon blijft knokken, ook al woont hij nu boven een shoarmatent en wordt er allemaal beslag gelegd op zijn inkomen. En toch blijft hij er netjes uitzien en blijft hij knokken. Ik waardeer dat wel.'
Gewoon jezelf zijn
Andere boeken? Zwarte mannen van David Sedaris ('een grootheid in Amerika. Hij is autistisch, maar hij leest toch heel goed voor'), de onvermijdelijke verzamelbundel van Youp van 't Hek ('die heb ik gekregen, hoewel: ik vind Youp wel goed schrijven') en De Verleider van Theo Kars ('die vertelt hoe 'ie vrouwen verleidt. Hoe? Dat je gewoon jezelf moet zijn en dat er geen trucjes bestaan.')
Zelfhulpboeken
En, niet te vergeten: Verslaafd aan Liefde van Jan Geurtz, 'een beetje een zijige gast, maar hij heeft wel gelijk'. Alhoewel? 'Zelfhulpboeken werken alleen als je zelf naar de kloten bent. Ik was een keer helemaal de weg kwijt en toen heb ik dit boek gelezen. De ene helft gaat over hoe wij in het Westen met liefde omgaan en de tweede helft gaat over de boeddhistische liefde: of iemand je nou belazert of niet, je blijft van haar houden. Een vrouw is geen bezit, ik ben ook geen bezit. Juist in die korte relaties kun je veel dieper gaan, dus ik ben eigenlijk tegen vaste relaties.'
