Het gaat al een tijdje minder bij Credit Suisse. Na schandalen als Archegos, Greensill en een recent vertrokken topman moet de investeringsbank binnen de groep worden gereorganiseerd. En dat gaat geld kosten. Geld waarvan aandeelhouders weten dat het hun bezit hoe dan ook gaat verwateren. De aandelenprijs is sinds begin dit jaar meer dan gehalveerd.
Opinie | Financiële Domino D-Day
Daarom gaat het óók om geld dat moet worden opgehaald tegen lage waarderingen. Inmiddels gaan de obligaties van de bank voor bodemprijzen de toonbank over. Ook de aandelen zijn geprijsd op slechts 23 procent van de tastbare boekwaarde van de bank. Kortom: de bank staat in de uitverkoop. Daarmee zal de reorganisatie van de investeringsbank een prijzige aangelegenheid worden. Op 27 oktober komt de bank met een strategisch plan.
Donderslag
Er woedde dus al een storm, maar op vrijdag begon het pas écht te rommelen. Opeens begonnen financiële media en financieel geïnteresseerden op Twitter wild te speculeren over het omvallen van de bank. Gek genoeg begon het allemaal met een interne geruststelling van de topman. Vrijdag stuurde CEO Ulrich Körner een memo naar het personeel die er niet om liegt.
'Zonder twijfel zal er meer lawaai in de pers en in de financiële markten te horen zijn tussen nu en eind oktober', zo schrijft hij. 'Ik kan jullie enkel zeggen om gedisciplineerd te blijven en zo dicht mogelijk bij klanten en collega's te blijven staan. Ik weet dat het niet makkelijk is om geconcentreerd te blijven als je alle verhalen in de media leest - in het bijzonder vanwege de vele feitelijk inaccurate uitspraken die worden gedaan. Dat gezegd hebbende, heb ik er vertrouwen in dat jullie onze dagelijkse aandeelkoers niet verwarren met onze sterke kapitaalbasis en liquiditeitspositie van de bank.'
Tumult
Gevolg: tumult op Twitter. De één schrijft dat Credit Suisse op omvallen staat en wijst op de lage aandeelprijs. Anderen buitelen over elkaar heen met plaatjes van Bloomberg-terminals. De prijzen van credit default swaps, waarmee men het risico afdekt dat de bank haar leningen niet kan betalen, schoten vrijdag de lucht in.
Lees ook | Kans op wanbetalingen door Rusland steeds groter
Het is de vraag of deze indicatoren daadwerkelijk het omvallen van de bank voorspellen. Investeerders gebruiken credit default swaps ook om simpele wedjes te leggen op koersen, of om risico in hele sectoren af te dekken. Dat versterkt prijsstijgingen van credit default swaps, maar betekent niet dat iedereen al naar de uitgang rent, schrijft de Financial Times. Wel is het onomstotelijk een feit dat de kapitaalkosten van de bank er niet lager op worden.
Kapitaal
Maar heeft Körner een punt? Hij schrijft dat de aandeelkoers daalt terwijl de kapitaalpositie van de bank als een paal boven water staat. Een blik op de cijfers lijkt daarop te wijzen. Zo heeft de bank volgens het tweede kwartaalrapport van dit jaar een zogeheten liquiditeitsdekkingratio van 191 procent. Die ratio is één van de pijlers van het Basel-beleid, dat banken kapitaaleisen oplegt.
Kort gezegd meet men met de liquiditeitsdekkingratio of er in een zeer zwaar scenario gedurende 30 dagen genoeg liquide activa van hoge kwaliteit zijn om dat zware scenario daadwerkelijk aan te kunnen. Volgens die kapitaaleisen is een liquiditeitsdekkingratio van 100 procent vereist. Dat Credit Suisse daar 91 procent boven zit, is op zijn minst bemoedigend te noemen.
Lees ook| Credit Suisse over de kop?
Geruststellen
Toch schrijft de Financial Times dat teamleiders van Credit Suisse al het hele weekend klanten, tegenpartijen en investeerders opbellen om ze gerust te stellen wat betreft de kapitaalpositie van de bank. Of dat zal lukken, is nog even de vraag.
Cruciaal is het plan waar de bank eind oktober mee komt. Körner heeft eerder aangegeven dat hij de investeringsbank wil laten krimpen en de bank weer primair wil richten op vermogensbeheer, wat toevallig ook een minder geldabsorberende tak is. Maar hoe dat plan er precies uitziet, blijft voor nu nog redelijk vaag.