Hoofdredactie4 okt '12 06:58

Column hoofdredactie | Nog lang niet jarig

Auteur: Meindert Schut

Ik ben nog lang niet jarig. In elk geval een jaar niet meer, want ik was het gisteren. 40 jaar geworden, the big four “O”. Welkom bij de tweede helft van je leven.

Meindert Schut
Meindert Schut

Ik ga hier niet met een zielig verhaal over ouderdom komen, want persoonlijk vind ik ouder worden helemaal niet zo erg. Net als met het weer kun je erover zeuren wat je wilt, maar je verandert er niets aan. Ouder word je toch. En hoewel elke zondag op het hockeyveld het tegendeel wordt bewezen, voel ik me nog steeds een jonge god van een jaar of 20.

Toch is een moment van bezinning wel op zijn plaats. Vanaf nu ben ik steeds minder interessant voor de arbeidsmarkt. Ik ben duur, kritisch en…. ja ik moet er aan geloven, ik ben oud. Vanaf nu wordt bij sollicitatieprocedures mijn brief sneller opzij gelegd. Zolang de arbeidsmarkt niet flexibeler wordt gemaakt blijft dat zo, ook de komende tien jaar. Nee, ik ben nog lang niet jarig.

Veel erger is het natuurlijk gesteld met mijn pensioen. Ik krijg wel elk jaar keurig een uniform pensioen overzicht, maar wat dat precies waard is? Het is volstrekt onduidelijk. Zoals er tijdens deze crisis gekort moet worden in de pensioenen, zo kan dat over een jaar of dertig ook weer zo zijn. Sterker nog. Het is niet eens duidelijk hoe mijn pensioenpremie wordt ingezet. Deze week was daar een heftige discussie over in de media, ook op BNR, maar welk deel van mijn premie nou opgaat aan kosten en welk deel daadwerkelijk naar pensioenopbouw gaat, ik weet het nog steeds niet.

Meer transparantie helpt, maar het is niet de oplossing. Stel nou dat mijn pensioenfonds slechte rendementen haalt, ik kan daar niets aan doen. Als loonslaaf zit ik verplicht in een pensioenfonds. Op zich heb ik niets tegen die verplichting. Hoeveel ZZP’ers vergeten wel niet om voor hun oude dag te zorgen. Die zijn echt nog lang niet jarig

Verplicht in een pensioenfonds is dus goed, maar waarom mag ik toch nog steeds niet kiezen bij welk pensioenfonds ik ga zitten? Er wordt voor mij toch ook niet bepaald bij welke bank ik mag sparen. Dat mag ik gelukkig zelf bepalen. Het is pure angst. Een pensioenfonds dat slecht presteert, daar wil iedereen natuurlijk massaal weg. Dan blijft er geen geld meer over om gepensioneerden te betalen. Maar zo gaat het natuurlijk niet. De pensioenfondsen zullen juist meer aangemoedigd worden om beter te presteren. Dat klinkt een beetje naar marktwerking, maar de SP zit de komende vier jaar toch in de oppositiebankjes. Dus snel regelen, anders moeten we over 30 jaar opnieuw het pensioenstelsel aanpassen omdat het niet meer betaalbaar is…en dan zijn we echt allemaal nog lang niet jarig.


Deel dit artikel

Gerelateerde artikelen