Een wiel met twee spaken? 'Het is al een dertig jaar oud idee', zegt de uitvinder van het wiel, Bram Moens. 'Hoe minder spaken, hoe beter. Eddy Merckx zei het al: elke spaak is een rem. Dan kan je er maar beter zo weinig zo weinig mogelijk hebben. En tegenwoordig kan het technisch ook, omdat er fantastische carbonvezels zijn om dat te construeren.'
De twee spaken die in het door hem ontwikkelde wiel zitten, noemt Moens 'vleugelprofielen'. 'Toen ze klaar waren en testen gingen doen, bleek dat die twee vleugelprofielen een lagere luchtdruk creëren in het wielvlak. Dat betekent dat van elke spaak het veel minder moeite kost om de lucht te doorklieven. Dus: minder energie en hogere snelheid.'
De 45-jarige Remco Grasman is een zogenaamde elite-renner zonder contract en is daarin de beste tijdrijder van ons land; in de categorie 45-plus werd hij dit jaar zelfs wereldkampioen. Hij fietst op tweespaakswielen van Moens en zegt dat hij veel sneller is gaan fietsen.
'Een eerste wedstrijd bevestigde het al gelijk', zegt Grasman. 'Het was een kort tijdritje van 7 kilometer. Ik reed 12 seconden van mijn PR af. Dat is heel veel op 7 kilometer.' Hij geloofde niet meteen dat het door de wielen kwam. 'Ik denk: nou, het is toeval. De tweede wedstrijd won ik ook weer met overmacht (...). Zo ben ik er steeds meer in gaan geloven.'
Klapschaats
Toch kost het Moens moeite om zijn innovatie aan de man te brengen. 'We hebben dat ook gezien met de klapschaats. Die werd in 1994 geïntroduceerd', zegt hij. 'Daar zag je ook dat er in het begin een beetje lacherig over werd gedaan, maar vier jaar later in Nagano reed iedereen ermee. En iedereen reed nieuwe wereldrecords.'