Bij de adelaar wordt vaak nog gedacht aan de Tweede Wereldoorlog. Toch hangt die adelaar groot in het parlement, als teken van de Duitse democratie. De vleugels, die de adelaar vroeger agressief maakte, zijn nu bemoedigend bedoeld, alsof ze door het dier uitgestrekt worden over Europa. Dat vertelt Hanco Jurgens, wetenschappelijk medewerker van het Duitsland Instituut, en een van de auteurs van het boek 'De vleugels van de adelaar', waarin de recente geschiedenis van Duitsland is opgeschreven.
Centrale positie
Sinds de val van de Berlijnse muur is Duitsland veel centraler komen te liggen in Europa. 'En daarmee eigenlijk ook in de wereld; de handelsbetrekkingen met China zijn uitmuntend, en als er een land is dat contact kan hebben met Trump, dan is het Duitsland.'
Het gezicht van Europa
Angela Merkel, die al sinds 2005 aan de macht is, lijkt echt de leidersrol in Europa te pakken. 'Interessant is dat ze dat eerst niet wilde. Ze werd in het begin een twijfelachtige leider genoemd, die de Griekenlandcrisis eigenlijk helemaal niet op wilde lossen. Noodgedwongen heeft ze uiteindelijk ingestemd met reddingsfondsen en Europese stabiliteitsmechanismen. Ze is steeds meer het gezicht van Europa geworden.'
Mensen hebben vaak het beeld van Merkel als stabiliteitsanker, die altijd een vaste koers heeft volgens Jurgens. Maar als het gaat om het Europa van twee snelheden was ze daar in 2008 faliekant op tegen, herinnert hij ons. 'Nu is dat een van de zaken waar zij voor pleit, en met Macron over aan het praten is. Wat dat betreft is haar beleid totaal veranderd, maar niemand heeft dat eigenlijk opgemerkt. Toch wel een knappe prestatie.'
Merkel en Macron zouden nog wel eens een sterk duo kunnen worden in Europa, maar volgens Jurgens moeten we er als Nederland goed over nadenken hoe wij daar tegenover staan.