De urine sijpelt in Londen door het parlementaire plafond
Het Britse parlementsgebouw staat op instorten. De restauratie zal minstens 4 miljard euro gaan kosten, maar voorlopig worden de herstelwerkzaamheden uitgesteld. Vandaag zal er worden gestemd over een mogelijke renovatie, maar heel erg doordrongen van de urgentie lijken ze niet, in Londen.
De 400 kilometer aan elektriciteitskabel is decennia oud, bijna geen van de drieduizend ramen sluit en het zit vol asbest en ongedierte. De urine komt door het plafond, de ventilatie is niet in staat vlammen langer dan een minuut te weren en er zijn dagelijks overstromingen en kortsluitingen. We hebben het over het Paleis van Westminster, beter bekend als het Britse parlementsgebouw. De minimale kosten van een opknapbeurt zijn 4 miljard euro en de regering is bang dat je dat niet kunt verantwoorden tegenover de kiezers.
Unesco-bescherming
De muren kruimelen onder je handen, zegt Groot-Brittannië-correspondent Lia van Bekhoven. Een bevriende architect betoogde zelfs dat je het gebouw maar beter vanaf de grond opnieuw kunt opbouwen. Maar ja, dat gaat niet, want het is een zeer beschermd Unesco-gebouw. Maar om het dan maar te laten versloffen, dat is wel zéér on-Brits, zegt Van Bekhoven. 'De Britten hechten vreselijk aan hun geschiedenis en dan is er niets zo symbolisch van hun parlementaire geschiedenis als dit parlementsgebouw.'
Muizen op het bureau
Al jarenlang wordt er gepraat over wat er met het gebouw moet gebeuren. Een permanente patrouille moet bovendien voorkomen dat het gebouw in de fik vliegt of overstroomt of dat de afvoerpijpen het allemaal niet meer houden. 'Deze maand alleen al lieten tweehonderd wc's het afweten. Ik heb wel eens een parlementslid gesproken bij wie na een reces de muizen op het bureau liepen. Toen er laatst een plafond naar beneden kwam, moesten de onderzoekers die eronder liepen gevaccineerd worden.'
Stijgende kosten
Premier Theresa May heeft haar fractiegenoten opgedragen om de restauratie nog verder uit te stellen, terwijl iedere dag dat er geen besluit genomen wordt de kosten stijgen. In de duurste optie blijft iedereen zitten waar die zit terwijl er gerenoveerd wordt. De andere optie is een tijdelijke verhuizing van alle 1.500 parlementariërs, bijbehorende assistenten, onderzoekers, schoonmakers, horecapersoneel, postbezorgers en noem maar op, zegt Van Bekhoven. 'Dan heb je het over een periode van zes jaar een inderdaad een kostenplaatje van 4 miljard euro.'
