De wet zorgt ervoor dat iemand de Nederlandse nationaliteit verliest bij het aannemen van een nieuwe nationaliteit. In principe komt iedereen die buiten de Europese Unie woont met dit probleem in aanraking, zegt Keij. 'Naar schatting zijn er ruim een miljoen Nederlanders in het buitenland, dat is ongeveer 6 procent van de bevolking. Een groot gedeelte daarvan zit in traditionele emigratielanden, zoals de Verenigde Staten, Australië, Nieuw-Zeeland en Canada.'
Als je naar Duitsland emigreert, verlies je het Nederlanderschap niet bij het aannemen van een andere nationaliteit. Buiten de EU verlies je de Nederlandse nationaliteit wel onmiddellijk en zonder recht op beroep.
Geworteld in andere maatschappij
Door het verliezen van de Nederlandse nationaliteit hebben de meeste Nederlanders buiten de EU hun familie al twee jaar niet gezien vanwege corona. Doordat ze maar één nationaliteit hebben, kunnen ze niet naar hun moederland reizen. Keij: 'Andere voorbeelden zijn banen en huizen zoeken, dus het normaal deel kunnen zijn van een andere maatschappij waar je ook een beetje in geworteld raakt. Dat wil niet zeggen dat je geen Nederlander meer bent.'
Minder bestendig
Veel Nederlandse emigranten komen na een jaar of zeven weer terug, weet de voorzitter. 'De bestendigheid van de situatie is dus veel vluchtiger dan vroeger. Toen ging men emigreren met een grote boot en kwam men niet meer terug, maar de wereld is nu anders. Men komt vaker terug en kan via het internet en de radio makkelijker op de hoogte blijven. Zo blijf je inhoudelijk meer betrokken bij wat er in Nederland speelt. Je blijft wat dat betreft nu veel meer Nederlander dan vijftig jaar geleden.'
De SNBN is daarom op zoek naar een omdraaiing van het principe en wil naar 'je krijgt een tweede nationaliteit, tenzij' in plaats van de huidige wetgeving. 'Als je dat omdraait, ga je steeds meer mee met de internationale wereld die ook de internationale handel bevordert,' stelt Keij.
Luister terug | Europa wacht stroom Afghaanse vluchtelingen