Waarom is Frankrijk steeds doelwit?
De aanslag in Nice is de derde grote terreurdaad in Frankrijk in anderhalf jaar tijd. Waarom is het land steeds weer slachtoffer? We vragen het Frankrijk-deskundige en historicus Niek Pas.
Niek Pas is als Frankrijk-deskundige en historicus verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. Hij vertelt dat Nice bekend staat als één van de veiligste steden van Frankrijk. 'Overal hangen camera's. Maar tegelijkertijd heeft de stad enkele hele moeilijke voorsteden, van waaruit diverse personen zijn vertrokken naar het Midden-Oosten om te vechten voor IS.'
Militaire acties Midden-Oosten
Drie aanslagen in anderhalf jaar tijd, je zou denken dat het geen toeval is dat Frankrijk steeds weer slachtoffer is van aanslagen. 'Er zijn wel elementen die in die richting wijzen', zegt Pas. 'Frankrijk is zowel militair als internationaal-politiek sterk betrokken bij wat er op het moment speelt in Irak en Syrië. Ook was het land initiatiefnemer bij het ingrijpen in Mali in 2013.'
Franse koloniën
Maar de link gaat verder terug, legt Pas uit. 'Frankrijk is van oudsher bij deze gebieden betrokken als kolonisator. Wat ook weer verklaart waarom er zoveel Arabieren in Frankrijk wonen, die voor een groot deel ook de achterban vormen van waaruit gerecruteerd wordt.'
Zelfbewust land
Maar ook de identiteit van het land, de manier waarop ze zich neerzetten in de wereld, kan van invloed zijn, vertelt Pas. 'Frankrijk heeft waarden als vrijheid en democratie heel sterk neergezet, net als Amerika dat ook doet. Daarmee zijn ze heel erg aanwezig en dan vang je daarvoor de klappen.'
Moeilijk integreren
volgens Pas is het daarnaast ook nog eens moeilijk om als buitenstaander een plek te vinden in de Franse samenleving. 'Het gaat om de integratie van hele grote groepen jongeren afkomstig uit immigranten gezinnen en het is een starre, hiërarchische maatschappij. Het integratie- en discriminatie-debat wordt in Frankrijk nog veel heviger gevoerd dan in Nederland. Een voorbeeld daarvan is de affaire met hoofddoekjes. Bepaald is dat die bij wet verboden zijn op middelbare scholen. Dat geeft wel aan hoe de Franse staat omgaat met diversiteit.'