Veel mensen zullen zich nu 'de lange arm van Ankara' weer voor de geest halen, maar volgens Erik-Jan Zürcher, hoogleraar Turkse talen en culturen aan de Universiteit Leiden, is dat niet per se het geval deze keer: 'Het is heel normaal dat consuls de opdracht krijgen om contact te houden met mensen uit hun land die in een vreemde gevangenis zitten. Dat doen Nederlandse consuls ook over de hele wereld.'
Het lijkt Zürcher om een andere reden ook onwaarschijnlijk : 'De Turkse overheid is via haar diplomatieke dienst, geheime dienst en Turkse moskeeën al lang heel goed op de hoogte van wie Gülen-aanhangers zijn in Nederland en wie niet. Daar hebben ze niet een plotseling informatieverzoek voor nodig.'