Volgens Marc Guillet, correspondent in Turkije, is Çavuşoğlu niet onder de indruk. 'Hij zegt niet van plan te zijn om het bezoek aan Nederland af te zeggen. Zaterdag wil hij namelijk nog eens uitleggen waarom het belangrijk is dat Erdoğan meer macht moet krijgen en dat de Turkse Nederlanders daarom ja moeten stemmen.'
De Turkse minister van Buitenlandse Zaken zei dat Nederland alleen had gevraagd om uitstel van het bezoek. 'Dit soort zaken speelt zich af achter gesloten deuren', meent Guillet. 'Uit niets blijkt dat minister Koenders en Çavuşoğlu met elkaar in contact staan over deze kwestie. Beide ministers staan daarbij vlak voor verkiezingen en hebben meer belang bij punten scoren bij de kiezers dan bij het oplossen van dit geschil.'
Vrijheid van meningsuiting
In mei 2015 kwam Çavuşoğlu ook naar Rotterdam en Den Haag om campagne te voeren voor de parlementsverkiezingen. Toen was er totaal geen kritiek vanuit de Nederlandse overheid. Guillet denkt dat dit te maken heeft met de veranderende politieke situatie in Turkije. 'De democratie, persvrijheid en vrijheid van meningsuiting zijn sindsdien hard achteruitgegaan. Na de militaire coup zijn inmiddels meer dan 130.000 critici van Erdoğan ontslagen of gearresteerd. Nederlandse politici willen daar natuurlijk niet mee geassocieerd worden, door toe te staan dat Turkse ministers nog meer macht voor Erdoğan bepleiten.'
Duitsland ligt ook in de clinch met Turkije. Daar worden bijeenkomsten afgelast omdat de locaties niet aan de voorschriften zouden voldoen. 'Dat is eigenlijk net zo contraproductief als wat Nederland doet', zegt Guillet. 'Inmiddels zijn er vier bijeenkomsten om deze reden afgelast in Duitsland. Terwijl we natuurlijk weten dat het eigenlijk gaat om politieke redenen. Daardoor verwijten Turkse politici Nederland en Duitsland dat ze geen recht hebben om schendingen van vrijheid van meningsuiting in Turkije aan de kaak te stellen, omdat ze dat zelf nu ook doen. Daardoor wordt de achterban van Erdoğan in Europa alleen maar meer gemobiliseerd voor het referendum.'
Het nee-stemmerskamp heeft volgens Guillet wel al campagne kunnen voeren in Rotterdam. 'Dat geeft de Turkse regering volgens Guillet een extra verwijt richting Nederland. Maar in Turkije is van een gelijke campagne absoluut geen sprake.'