Amerikanen hebben nog keuze zat op 8 november

De 'top vier' kandidaten zijn uiteraard Trump en Clinton en daarnaast Gary Johnson van de Libertarische Partij en Jill Stein van de Groenen. 'En dan heb je nog een vijfde die net niet oninteressant of net niet niet-noemenswaardig. En dat is Evan McMullen. Dat is een Republikein en die heeft zo de buik vol van Trump dat hij zich in een groot aantal staten verkiesbaar stelt. Die krijgt waarschijnlijk nauwelijks stemmen', legt correspondent Reinout van Wagtendonk uit.

Maar dat is nog niet alles. 'Dan heb je nog een hele lijst van de lengte van mijn arm van partijen en mensen die alleen maar voor de presidentsverkiezingen meedoen. Maar het verschilt van staat tot staat. Er zijn kandidaten die maar in één staat campagne hebben gevoerd', zegt Van Wagtendonk. Opvallend is dat aan de socialistische kant er veel partijen zich hebben aangemeld: The Socialist Equality Party, The Socialist Workers Party, The Socialist Party en de Party of Socialism and Liberation. 'Die vechten het uit onder elkaar om aan de linkerzijde wat stemmen bij elkaar te krijgen.'

Maar waarom doen deze splinterpartijen op links überhaupt mee? 'Ze hebben absoluut een boodschap. Ze hebben op fabrieksvloeren en in de vakbewegingen een heel kleine basis waar ze voor staan en waar ze mee bezig zijn. Aan de rechterkant heb je mensen die ook de buik vol hebben van het bestaande politieke establishment. Dat is de drijfveer van al die kleine partijtjes.'

Als voorbeeld op rechts is er de Independent American Party. 'Die hebben heel veel problemen met de Fed, het stelsel van federale banken in Amerika. Dan heb je de Constitution Party. In 2012 deden de partijen samen mee aan de presidentsverkiezingen en kregen toen 122.000 stemmen. Maar op 129 miljoen is dat helemaal niet veel.'