'Wrakingsverzoek is heel zwaar middel'
Geert Wilders wraakt één van de rechters in zijn proces. Het is niet de eerste keer dat de PVV-leider dat doet. In het vorige proces tegen Wilders in 2011 wraakte hij de rechtbank ook al, destijds zonder succes.
Het overgaan tot een wraking is een zwaar middel, vertelt hoogleraar strafrecht Henny Sackers. ‘Vanuit de verdediging begrijp ik het besluit, maar het is wel een heel zwaar middel.’ Volgens Sackers zijn er maar beperkte mogelijkheden binnen de wrakingsrechtspraak. ‘Het komt helemaal niet zo vaak voor. Wel is er een duidelijke lijn te ontdekken. Niet iedere opmerking van een rechter rechtvaardigt namelijk een wrakingsverzoek. Daar zal de beoordeling ook over moeten plaatsvinden.’
Advocaat moet voorzichtig zijn met wraking
Advocaten moeten voorzichtig zijn met het gebruiken van wrakingsverzoeken, omdat het zo’n zwaar middel is. ‘Het effect is dat het proces automatisch wordt stilgelegd. Het zorgt altijd voor vertraging. Een fatsoenlijk strafproces wordt zodanig vertraagd, dat mensen de draad een beetje kwijtraken.'
Dat Wilders zich eerder al negatief uitte over de mogelijk vooringenomen rechter, is volgens Sackers geen directe reden voor een wrakingsverzoek. ‘Een rechter in Nederland is een professional. Die wordt geacht onpartijdig te zijn, tot het tegendeel is bewezen. Dat zo’n rechter een mening heeft en in de maatschappij ook allerlei activiteiten ontwikkelt, rechtvaardigt niet om bij voorbaat al te vinden dat die rechter partijdig is', besluit Sackers.
