Het is niet Mark Rutte, verklap ik meteen maar. Die had bedacht dat het handig was om zo lang mogelijk uit beeld te blijven en wil ons wijsmaken dat hij te hard bezig is met begrotingen en internationale contacten om zich in het campagnegewoel te mengen. Een beeld dat maar een heel klein beetje werd verstoord door de foto van onze premier die zich in zijn zwembroek door Jort Kelder met de sloep over een plas liet varen.
Waar zelfs Emile Roemer inmiddels zijn dead body in de strijd wierp, bleef Rutte verstopt. Wat hij vanaf nu ook nog doet, zijn boodschap is eigenlijk al duidelijk: wij kiezers kunnen hem geen moer schelen. Campagnetijd ziet hij niet als een periode om ook verantwoording af te leggen en ons in staat te stellen om contact met hem te maken, maar hij is puur gericht op het eigenbelang. Voor Rutte zijn we stemvee.
En wie weet, misschien had de politicus die ik zo een pluim ga geven het niet anders gedaan als hij met zijn partij vóór had gestaan. Maar hij staat niet voor en hij dóet het anders en zijn naam is Diederik Samsom van de Partij van de Arbeid.
En hij krijgt het compliment niet eens in de eerste plaats omdat hij wél al weken het land afreist en volop Twittert en Facebookt om zo veel mogelijk kiezers te ontmoeten, maar vooral voor een paar dingen die hij heeft gezegd.
Toen ik vier weken geleden hier deze column mocht beginnen, riep ik op om politici te belonen die dilemma’s schetsen en het ons moeilijker durven maken. Nou, in zijn toespraak op Lowlands gaf Samsom toe dat de crisis zo onvoorspelbaar is dat het potsierlijk is om de hele tijd maar maatregelen uit verkiezingsprogramma’s op te blijven lepelen. En wees hij erop dat je daarom nu niet moet stemmen op een politicus vanwege de route die hij heeft uitgestippeld maar vanwege de kwaliteit van zijn kompas.
En kan dat opportunisme zijn van Samsom? De enige manier om zich van de twee leiders in het klassement te onderscheiden? Ja dat kan. Hield Samsom verder helemaal geen vaste riedels? Dat deed hij heus. Heeft Samsom ineens niet meer de Partij van de Arbeid bij zich? Ik vrees van wel. Maar in een weerzinwekkende verkiezingscampagne als deze moet je met een lichtpuntje blij zijn en ik heb er een gevonden.
Vergelijk het met Jolande Sap die publiek opzweept door te jokken dat GroenLinks Geert Wilders uit het landsbestuur heeft geschopt.
Sybrand Buma van het CDA probeert opzichtig studenten om te kopen door zich zonder enige uitleg van de langstudeerboete af te keren.
Nee, de politicus die het minst doet of wij achterlijk zijn heet op dit moment Diederik Samsom van de Partij van de Arbeid. Ik kan er ook niks anders van maken.