De zakdoek is al sinds de 16e eeuw een teken van beschaving. De filosoof Erasmus (Rotterdam - 1466) schreef: "Je neus afvegen aan je mouw is boers. Neem een zakdoek!"
Het stukje stof is een van de minst geëvalueerde delen van de mannengarderobe. Meestal gemaakt van katoen of linnen en voor de echte Aristocratische Brit, met een ruimer budget, van zijden.
In het midden van de 17e eeuw werden katoenen exemplaren heel populair door het toenmalig gebruik van 'snuf' (geurtoevoeging). Ook veranderden in die tijd de patronen en kleuren om de vlekken van de snuf te maskeren. Toch is de witte variant nog altijd het meeste gentleman-like.
Gayscene
In de jaren '70 was de zakdoek een veelgebruikt item in de gayscene in San Francisco. Met de kleur van het doekje kon je je lijfelijke voorkeuren etaleren. Dragers van een lichtblauwe zakdoek waren liefhebbers van orale seks. De grijze kleur stond voor bandage. Dan kon je nog spelen met de positie, links stond voor actief en rechts voor passief.
"Tegenwoordig doet zakdoek weer gewoon dienst als snotvanger", zegt van Regteren Altena.