Bakken en braden: waarom willen we bruin zijn?
De zon schijnt in Nederland en dat is te zien: de terrassen en stranden lopen deze dagen over van de mensen die allemaal dat begeerlijke bruine kleurtje willen krijgen. Waarom vinden we dat zo mooi?
In de westerse wereld doet men zijn best om flink gebruind van vakantie terug te komen, maar er zijn ook genoeg landen waar juist zo wit mogelijk de mode is. Volgens huissnob Yvo van Regteren Altena lopen ze in Japan met handschoenen en parapluutjes om de zon te trotseren.
Ook in het Westen was het heel lang niet bepaald bon ton om een zongebruinde huid te hebben. Van Regteren Altena: 'Op een schilderij van Claude Monet uit 1875 (La promenade), zie je heel duidelijk dat de upper class zich nog compleet wapent tegen de zon met lange mouwen en hoeden.'
Daar kwam volgens Van Regteren Altena verandering in toen aan het begin van de 20e eeuw een verband werd gelegd tussen vitamine D-tekort en zonlicht: 'Toen duidelijk was dat zonlicht je kon helpen van bepaalde kwalen af te komen, was het taboe van een gekleurde huid in Amerika voorbij.'
Hoe de cultus rond het zonnebaden in Europa is begonnen? Ook dat weet Van Regteren Altena: 'Coco Chanel wordt ervoor verantwoordelijk gehouden, nadat ze in de jaren twintig (per ongeluk) te bruin was geworden op vakantie. Dat werd meteen gevolgd. Tel daar de Parijse adoratie voor Josephine Baker met haar caramelkleurige huid bij op en de trend was gezet.'
