Kijkje in de kast | Midas Dekkers

De dobbelsteen deed bepalen dat het de beurt is aan de boekenkast. Daar heeft Dekkers er gelukkig genoeg van. ‘Bovendien zijn dat mijn lievelingskasten’, klinkt Dekkers tevreden. In de kasten is overigens meer te vinden dan alleen boeken. Ook opgezette dieren, een embryo op sterk water en drie doodskoppen hebben een plekje in de kast. ‘Vroeger was er één winkeltje in de Runstraat, die had een hele kast vol met schedeltjes. Daar heb ik ooit mijn eerste schedeltje gekocht.’

Schedels

Daarna heeft Dekkers al zijn schedels gevonden of gekregen. ‘Het leuke van een schedel is dat je weet dat zo’n ding in je eigen hoofd zit. Maar om hem daar te voelen zitten, de gedachte dat bij je geboorte de dood al zit ingebouwd, vind ik wel wat hebben. Mensen denken vaak dat de schedel iets is van iemand die dood is, terwijl de meeste schedels in levende mensen gemonteerd zitten’, klinkt Dekkers.

Doodsangst

De bioloog geeft aan best wel wat angst te hebben voor de dood. ‘Daar draait het hele leven om. Je probeert zo oud mogelijk te worden, oftewel: je probeert zo lang mogelijk bang te zijn voor de dood. Ik denk elke dag minstens een uur aan de dood en aan de klerelijer die eerst zoiets moois als een mens heeft geschapen en daar vervolgens een doodgaan-mechaniekje in heeft gebouwd. Dat vind ik een rotstreek.’