Facebook stamt al uit de Gouden Eeuw
Flirten, onderling grapjes maken, commentaar geven op elkaar: vierhonderd jaar geleden waren we al bezig met social media. Jonge adellijke vrouwen in de zeventiende eeuw gebruikten daarvoor zogeheten vriendenboekjes, vergelijkbaar met onze Facebookprofielen.
Nee, brieven bestonden nog niet eens. Vriendenboeken waren voor de jonge edelen de uitlaatklep voor vermaak en plezier. Het was dé manier om vriendschappen te bevestigen, zoals dat tegenwoordig massaal op Facebook gebeurt. Het zeventiende-eeuwse 'sociale medium' was overigens vooral voorbehouden aan ongehuwde vrouwen. Was er eenmaal een echtgenoot in het spel, dan was zo'n vriendenboekje eigenlijk not done, al waren de teksten die de vrouwen uitwisselden eigenlijk zeer kuis en vroom.
Flirten en liefdesliedjes
In dezelfde periode hadden ook mannen hun vriendenboeken, maar die hadden dan weer meer weg van LinkedIn. Na een reis door Europa konden ze thuis laten zien met wie ze gesprekken hadden gevoerd, met als hoger doel om er een baan uit te slepen. Daarnaast gebruikten ze de boekjes om te flirten en schreven ze liefdesliedjes in de vriendenboeken van de vrouwen. De vrouwen op hun beurt lieten dan blijken dat ze daar niet van gediend waren.
De vriendenboekjes verdwenen weer net zo snel als ze waren opgerukt; de komst van de drukpers gooide roet in het eten. Vanaf dat moment was het mogelijk om dichtbundels en liedjesboeken te kopen. En zo was er sprake van een modegril binnen deze bevoorrechte groep stedelingen. Andere lagen van de bevolking werden nooit door de rage aangestoken.
Eeuwige leven
Ook Facebook zal niet het eeuwige leven hebben, zoals ook het Nederlandse Hyves na een aantal succesvolle jaren binnen afzienbare tijd het loodje legde. Wel lijken brieven en fotoalbums weer aan een opmars bezig, omdat je die kunt terugkijken.
