Resultaat: voorlopig nog even geen marathon. En het leek allemaal nog zo idyllisch: Arnhem had geduchte concurrenten als Haaksbergen, Noordlaren en Veenoord eigenlijk al het nakijken gegeven. Maar het pakte anders anders uit, toen vannacht de spiegelgladde ijsvloer deels veranderde in een zee van ijsschotsen. Voor ijsmeester Gerrit Weijers reden om te pleiten voor permanente bewaking op 'zijn' ijsbaan. 'Maar goed, jeugd hè? Ik was ze liever niet tegengekomen; degenen die dit gedaan hebben, weten niet wat de impact is. Het is heel veel werk om het zover te krijgen.'
Beitel en staalborstel
Maar nog is niet alle hoop voor de Arnhemse ijsliefhebbers verloren, zegt Marcel van der Burgh van ijsvereniging STG Rijn-IJssel, keurmeester voor de eerste natuurijs-marathon. 'Er liggen wat ijsschotsjes op, maar die kun je heel makkelijk wegbeitelen. Met een staalborstel op de boormachine heb je die zo gepolijst en hij is weer als een spíegel.' De grote vraag is nu of het ijs wel dik genoeg is. 'Het kraakt nog een beetje en er zit nog wat water onder. Ik vermoed dat we 2,8 tot 3 centimeter hebben.' Even boren dus, dan weet je het. En zowaar: 2,6 centimeter. 'Voor de marathon heb je 3 nodig, dus we komen nog 4 millimeter tekort.'
Van de baan af jagen
Wat bezielt je om zo'n vloeiend ijsvloertje met grof geweld te lijf te gaan?, vraagt Weijers zich nog altijd vertwijfeld af. Dat er zomaar wat mensen zijn die denken: 'nee, dat gaat niet gebeuren'. 'Maar ja, je zult nooit weten wié het zijn geweest.' Hoe dan ook: als je mórgen klaar wilt zijn voor een heuse marathon, moet je de baan ook komende nacht goed in de gaten houden. 'Maar ja, wat kost dat wel niet?', vraagt Van der Burgh retorisch aan verslaggever Harmen van der Veen. Die heeft wel oren naar een vrijwillig baantje als nachtwaker. 'Dit is toch droevig? Echt, ik jaag ze zó de baan af. U toch ook?'