De Amerikaanse franchisenemer Delligatti introduceerde de Big Mac in 1967. Binnen een jaar lag de burger in elke McDonald's in de Verenigde Staten. 'Ik denk dat je als culinair man tevreden mag sterven als je zoiets bedacht hebt', zegt topkok Pierre Wind lovend. 'De hele wereld weet wat een Big Mac is. Hij heeft een precedent geschapen voor allerlei nieuwe burgers: stapels van zes lagen, acht lagen...'
Twee keer alles
Delligatti ging met zijn vinding in tegen het bestaande beleid van McDonald's om dunne hamburgers te serveren, vertelt Wind, terwijl de gasten juist vroegen om dikke hamburgers. 'Dus hij heeft gedacht: weet je wat, ik gooi gewoon twee hamburgers op elkaar en dan zijn die gasten tevreden! En dat is dus een megahit geworden.' Het waren ook echt twee broodjes hamburger op elkaar, zegt Wind, maar met de bovenkant van het onderste broodje er tussenuit. 'Dus je kreeg twee keer saus, twee keer burger, twee keer alles.' Een geniale zet volgens Wind.
Speeksel en babywarmte
Al is hij zelf geen liefhebber, hij begrijpt wel wat de Big Mac tot zo'n groot succes maakt. 'Als je meer speeksel in je mond krijgt, ga je meer hamburgers eten en blijf je trek houden. Die sesamzaadjes schuren je gehemelte, waardoor je meer speeksel krijgt. Het zuurgehalte in de komkommer en de saus heeft een bepaalde pH-waarde waardoor je meer speeksel krijgt. Die babywarmte (...) is zo bedacht dat je hem in één keer kunt opeten zonder dat je je mond brandt. Overal is over nagedacht. Het is echt knap, echt heel knap.'