'Voor mij was dat in 2009, toen hadden we de kredietcrisis. Dat was eerst een eurocrisis en toen een bankencrisis', zegt Biesheuvel. 'In 2009 sloeg dit toe op het midden- en kleinbedrijf (mkb). Ik was toen volop aan het ondernemen.' Volgens hem liepen de zaken goed. 'Het bedrijf groeide, we konden goed aan mensen komen.'
Na twintig goede jaren zag de voorzitter van ONL in 2009 de afgrond ineens heel dichtbij komen. 'De omzet stortte in en de banken namen afstand van het mkb. Het was een gekke tijd.' Biesheuvel moest gaan bezuinigen en mensen ontslaan. 'Het was vechten voor het voortbestaan van het bedrijf en dat had ik eigenlijk nog nooit meegemaakt.'
Maar Biesheuvel ging niet bij de pakken neerzitten. 'We hebben snel geschakeld.' Ongeveer twee weken liet hij op zich inwerken wat er nou eigenlijk gebeurde. 'Dan kijk je om je heen en zie je dit overal gebeuren. Toen kregen we het inzicht dat we toch wel snel moesten handelen.' Dat betekende voor Biesheuvel dat hij eerlijk moest zijn naar zijn medewerkers. 'We hebben van veel personeel afscheid genomen en we zijn veel meer op de liquiditeit gaan letten.'
Een ander gevolg was dat de relatie met de bank veranderde. 'We hebben gezorgd voor minder afhankelijkheid van de bank. En gezorgd voor het hebben van meer weerstandsvermogen, zodat als dit nog een keer gebeurt, we niet zo snel in de problemen raken. Ook zijn we zuiniger gaan leven en wat meer op de lange termijn gaan redeneren.'