Vier van de vijf grote pensioenfondsen zitten met hun dekkingsgraad onder de 105 procent, de grens die veilig wordt gevonden om op de lange termijn de pensioenen te kunnen betalen. En hoe langer de rente laag blijft, hoe groter de kans dat op pensioenen gekort moet worden, zegt Van de Lecq: een pensioenfonds heeft een gespreide beleggingsportefeuille en hoewel de rente gunstig doorwerkt in de aandelen tikt dezelfde rente behoorlijk aan voor alle verplichtingen die ook worden verdisconteerd met die lage rente.
Een krapper monetair beleid is wat haar betreft een serieuze optie om de rente een zetje te geven. "Maar dat is een beslissing die door de ECB genomen wordt en daar zullen de banken- en aandelensector minder blij mee zijn. Het is verstandig om te beseffen dat een pensioen niet altijd rente- en waardevast is en helemaal om na te denken wat het voor jezelf betekent: kijken wat je eigenlijk krijgt als er wat afgaat en wat je kunt doen om te zorgen dat je er straks beter voor staat."
Een keer uitgeven
Een minder strikt beleid rond de lage rente vindt Van der Lecq onverstandig. Sinds 1 januari wordt er gerekend op basis van een voortschrijdend gemiddelde, waarin de laatste rente een effect heeft dat nog een tijdje meegaat. "We kijken nu over gemiddeld twaalf maanden. We rekenen dus wat minder op basis van dagkoersen en dat lijkt me heel verstandig. Je kunt een euro maar één keer uitgeven en dat geldt ook voor pensioenfondsen. We moeten ons niet rijk rekenen door met kunstmatige getallen te werken."